United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Ενόησες λοιπόν ότι γληγορώτερα απεδείξαμεν, ότι υπάρχει ψευδής κρίσις και λόγος, παρά όσον εφοβούμεθα προ ολίγου, μήπως επιχειρήσωμεν όλως διόλου ανεκτέλεστον έργον, εάν ερευνήσωμεν αυτό; Θεαίτητος. Το εννοώ. Ξένος. Τότε λοιπόν ας μη απογοητευώμεθα ούτε εις τα άλλα. Δηλαδή, τόρα που απεδείξαμεν αυτά, ας ενθυμηθούμεν τας προηγουμένας διαιρέσεις εις είδη. Θεαίτητος.

Αυτό λοιπόν είναι το τέλος από όλα αυτά όσα λέγονται. Αλλά διά τον ορισμόν του βασιλέως αρκεί να ενθυμηθούμεν ολίγον τα προηγούμενα. Δηλαδή αφού μετετράπη ο κόσμος εις τον δρόμον της σημερινής καταστάσεως, η ηλικία εσταμάτησε πάλιν και εκ νέου παρουσίαζε τα αντίθετα προς την τοτινήν κατάστασιν.

Αλλά επιστρέφοντες κάπως ολίγον εις όσα είπαμεν ας ενθυμηθούμεν ότι πολύ ορθά εσκέφθημεν, ότι, εάν εξαιρέσωμεν τους αριθμούς από την ανθρωπίνην φύσιν, δεν είναι δυνατόν ποτε να γίνωμεν λογικοί. Διότι δεν ημπορεί πλέον να αποκτήση τελειοποίησιν η ψυχή τούτου του ζώου, από το οποίον λείπουν οι αριθμοί.

Λοιπόν εις το διάστημα αυτό οπού ακόμη δεν απέκτησε την αναλογούσαν εις αυτό νόησιν, το καθέν είναι μανιώδες και φωνάζει ατάκτως και, μόλις ριφθή, πηδά πάλιν ατάκτως. Ας ενθυμηθούμεν δε ότι τοιαύται είπαμεν ότι είναι αι αρχαί της μουσικής και γυμναστικής. Το ενθυμούμεθα. Πώς όχι;

Λοιπόν θα ενθυμηθούμεν και ότι αυτή η αρχή έδωκε εις ημάς τους ανθρώπους την αίσθησιν του ρυθμού και της αρμονίας, και ότι ο Απόλλων και αι Μούσαι και ο Διόνυσος υπήρξαν οι πρωταίτιοι από όλους τους θεούς; Πώς όχι; Λοιπόν, καθώς φαίνεται, και ο οίνος βεβαίως λέγουν οι άλλοι ότι εδόθη προς τιμωρίαν των ανθρώπων, διά να παραφρονήσωμεν.

Πολύ ορθά μου φαίνεται ότι ομιλείς. Αλλά τόρα, καλέ Ξένε, ας μη αναβάλλωμεν περισσότερον την ουσίαν της συζητήσεως, αλλά ας επιστρέψωμεν εις το ζήτημά μας, και ας αρχίσωμεν από εκείνα, αν αγαπάς, τα οποία δεν τα είπες τότε ως προοίμιον. Λοιπόν και πάλιν, καθώς λέγουν οι παίκται, ας ενθυμηθούμεν τας καλλιτέρας επαναλήψεις, ως να εξετάζωμεν το προοίμιον και όχι έν τυχαίον ζήτημα, καθώς προ ολίγου.

Το εξής λοιπόν είναι δίκαιον να ενθυμηθούμεν επάνω εις αυτά. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Ξένος. Ότι, όταν μας ερώτησαν εις ποίον πράγμα πρέπει να εφαρμόσωμεν το όνομα του μη όντος, ευρέθημεν εις άκραν στενοχωρίαν. Το ενθυμείσαι; Θεαίτητος. Πώς δεν το ενθυμούμαι; Ξένος. Δεν μου λέγεις λοιπόν τάχα εις μικροτέραν στενοχωρίαν ευρισκόμεθα τόρα διά το ον; Θεαίτητος.

Την θείαν και την ανθρωπίνην κατά την μίαν διαίρεσιν, κατά την άλλην δε το έν από τα προϊόντα ως το ίδιον το πράγμα, το δε άλλο ως κάποια ομοιώματα. Ξένος. Τόρα λοιπόν από την ειδωλοποιητικήν ας ενθυμηθούμεν, ότι επρόκειτο να δεχθώμεν το έν γένος ως εικαστικόν και το άλλο ως φανταστικόν, εάν απεδεικνύετο ότι το ψεύδος είναι όντως ψεύδος, και εκ φύσεως ανήκει εις τα όντα. Θεαίτητος.

Αυτό, νομίζω, ο καθείς θα το παραδεχθή. Αμέ τι; Ας ενθυμηθούμεν λοιπόν το εξής· ότι δύο πράγματα πρέπει να γυμνάζωνται εις την ψυχήν μας, το έν μεν πώς να έχωμεν όσον το δυνατόν περισσότερον θάρρος, το άλλο δε πώς να έχωμεν όσον το δυνατόν περισσότερον φόβον. Αυτά που έλεγες διά την εντροπήν, καθώς νομίζομεν. Καλά το ενθυμείσθε.