United States or Antigua and Barbuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Η αριαίς, τα πεύκα μου, τα κρύα νερά μου, Θέλω Λαμπέτη μου, να μη με ιδούν, Να μη γνωρίσουνε την ασκημιά μου... Έλα να φύγωμε, μην πικραθούν.» »Τώρα που μ' έφερες ως τα Παλάτια, Σκάψε το λάκκο μου 'ς αυτήν τη γη. Εδώ δε φτάνουνε του εχθρού τα μάτια Δεν αναιβαίνουνε παρά αητοί.» »Λαμπέτη, χώσε με με τάρματά μου Ολόρθα, στήσε τα, δεξιά ζερβιά.
Στον κρουνό των στοχασμών το κουρασμένο μας πνεύμα ελούστηκε. Στην πηγή της καλωσύνης το περιστέρι της ψυχής μας ήπιε. Λοιπόν δίκαια πονούσαμε! Λοιπόν όσα τολμήσαμε να πιστέψωμε τόσον καιρό — ήταν αλήθεια. Εκεί απάνω βρήκαμε το σκοπό του πόνου. Μη φοβηθής ποτέ πια την ασκήμια των ανθρώπινων ψυχών — τη φρίκη της μοίρας. Μη φοβηθής τίποτα — παρά συλλογίσου όταν υποφέρης, το Ταξείδι!
Πιστεύουν στη ζωή χωρίς να ρωτήσουν αν υπάρχη καλύτερη. Υπομένουν και τις εφτά ψυχές των! Για να τιμωρήσουν την ασκήμια της γειτόνισσας που τους φαρμάκωσε ξέρουν μ' ένα πήδημα να βρεθούν απ' τον Άδη στα πόδια της και να την τρομάξουν.
Λέξη Της Ημέρας