Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Όταν αναγινώσκω τη βαθεία λύπη επάνω στο μέτωπό του, όταν βλέπω τον τελευταίον, εγκαταλελειμένο ήρωα να κινήται αλλοιωμένος εις τον τάφον, και πώς καταπίνει πάντοτε νέες, αλγεινά φλογερές ηδονές αντικρύζοντας την ακίνητη εμφάνιση των σκιών των αποθαμμένων του, και προσβλέπει την κρύα γη, την υψηλήν κυματίζουσα χλόη και αναφωνεί: Ο οδοιπόρος θα έλθη, θα έλθη, με εγνώρισε στην ομορφιά μου, και θα ρωτήση: Πού είναι ο τραγουδιστής, ο έξοχος υιός του Φιγκάλ; Το πόδι του πατεί τον τάφο μου, και αυτός του κάκου ρωτά για μένα πάνω στη γη. — Ω φίλε! επιθυμούσα σαν ευγενής οπλοφόρος να σύρω το ξίφος, να ελευθερώσω διά μιας τον ηγεμόνα μου από τη σπασμωδική βάσανο της αργοσβυνομένης ζωής, και να στείλω προς τον ελευθερωθέντα ημίθεον την ψυχήν μου.

Όσον ασθενώς και αν ερρίπτοντο οι λίθοι υπό της αβράς χειρός της Μαργής, είχον αφήση επί των ώμων και του στήθους του αλγεινά ίχνη· αλλά πολύ περισσότερον τον είχε πληγώσει το αδυσώπητον μίσος, το οποίον εξέφραζαν τα βλέμματα και οι λόγοι, οι εκτοξευόμενοι ομού με τους λίθους. Τον παρηγόρει όμως και τον ενεθάρρυνεν η ανάμνησις των λόγων της χήρας. Η αγουρίδα θα εγλύκαινε μίαν ημέραν.