smalender

Bijgewerkt: 26 mei 2025

»Maar, in stee dat het hielp, lachte hij des te smalender, en drong hij snel, met uitgesperde krallen, op mij toe, om mij te grijpen".... Hier kon Barbara hare ontroering niet langer bedwingen. »Mutter Gottes!" riep zij, nu werkelijk bleek: »Ik begrijp niet, broeder, hoe ge 't overleefd hebt!" Hij keek haar bestraffend aan. »Zuster Barbara", sprak hij: »waar is uw geloof?"

Carel van Nievelt - Chiaroscuro: Vertellingen tusschen licht en donker