planus

Bijgewerkt: 5 juni 2025

De ontwikkeling van het Castiliaansch uit het oorspronkelijke Latijn, dat door de Romeinsche kolonisten in Spanje werd gesproken, werd door verschillende plaatselijke omstandigheden bemoeielijkt. Bij het samentrekken van woorden uit de Romeinsche taal, liet men niet dezelfde letters weg als in het Italiaansch. Ook verkortte men de woorden niet in die mate, als in het Provençaalsch of Galiciaansch. Waarschijnlijk tengevolge van de overheersching van het Gothische element onder hen, die Castiliaansch spraken, is de taal rijk aan aspiraten, en heeft zij een sterker bouw dan de andere Romaansche talen. De Latijnsche f is in het Castiliaansch dikwijls veranderd in een h, zooals bij hablar = fabulari (spreken). De letter f, die sterk geaspireerd wordt, vervangt dikwijls de l, zoodat filius (zoon) hijo wordt. De zachte ll daarentegen komt in de plaats van de Latijnsche pl, en zoo vinden wij het Latijnsche planus (zacht), in het Castiliaansch terug als llano (spreek uit: ly

Lewis Spence - Legenden en Romances van Spanje