lichtvlek

Bijgewerkt: 28 juni 2025

Van tijd tot tijd nam zij een teug water en spoot dat uit den mond over het mollige vleezige lijfje dat druk met de kleine beentjes rondwoelde. «Wilt u mijn kleine schilderen?" vroeg ze, «zijn huid is rood als goud!" «Later, later," was het antwoord. Op den bruinen kop van zijn voorbeeld begon de eerste lichtvlek te vallen.

Jacobus van Looy - Proza

Ze keek altemets naar een schitterende lichtvlek op den spiegel, en bleef er dan staren, alsof ze geerne zich geleidelijk liet wegvaren in gaande gepeinzen. Sebastiaan keerde zijne oogen naar heur. Ze voelde meteen den toets zijner blikken en was seffens verlegen, even glimlachend om vriendelijk te zijn.

Herman Teirlinck - 't Bedrijf van den kwade