United States or Chad ? Vote for the TOP Country of the Week !
Misschien ook was 't geen eigenlyk slapen dat hem by zulke gelegenheden te-hulp kwam. Maar geheel wakend was-i niet. Hy droomde. Er was weer de oude hoogheid in z'n droom. Maar met 'n schok viel-i telkens neer. En weder klom hy, en weer werd-i opgeheven, hoog, hoog tot in de wolken, en weder maakten duizelingwekkende tuimelingen 'n eind aan z'n zweven.
Zelfs overleefde z'n wanhoop de duisternis. Hy stond dien vrydag op, met het vaste voornemen 'n eind te maken aan z'n onwaardig bestaan. Heel gelukkig evenwel werd-i terstond na 't ontbyt aan 'n bezigheid gezet die allergeschiktst is om iemand met het leven te verzoenen.
Ja, achter de planken van den molen. Want dáár woon ik, omdat het de molen is van m'n grootvader. Vraag maar aan alle menschen, of-i niet gebouwd is door Erik Holsma... den Stoereman? Want zóó werd-i genoemd. D
Gedurende den loop der week die Wouters tweede plaatsing "in den handel" vooraf ging, werd-i door 'n drie- viertal ontmoetingen zoo vreemd heen-en-weer geslingerd, dat-i zich byna suf voelde, en veel moeite had om z'n hoofdje heel te houden. En z'n hart ook! 't Was donderdag. Stoffel kwam thuis met 'n belangryk bericht.
Nu Wouter-zelf: hy naderde Amalia's kroos, en juist toen-i hoopte haar te redden uit haar gevangenschap, of die te deelen zoo 't behoort, werd-i opgeslokt door 'n eend. Die daaraan zeer verkeerd deed. Want het was Wouter's laatste strootje, en in 't geklapper van den molen hoorde hy duidelyk Amalia's verwytend geklaag: Warre, warre, warre, wou.
Hoe dit zy, de man wilde volstrekt binnen wezen, en verwaarloosde zelfs 't verevenen van de hem toegebrachte stooten en stompen, om zich vastteklemmen aan den deurpost. Twee, driemaal werd-i van z'n steunpunt afgerukt, want waar velen 't zelfde begeeren, is 't verkrygen moeielyk.
In Frankryk, waar de juristery vooral niet minder welig dan elders bloeit, was onlangs 'n man beschuldigd van kerkroof. By gebrek aan bewys werd-i vrygesproken. Eenigen tyd daarna meende de justitie den waren schuldige in-handen te hebben, die alzoo voor de rechtbank werd gebracht. Onder de getuigen
Een paar millioen eeuwen later alzoo, klom-i op tot olifant, en 'n geestminuut of wat dáárna, dat is dus tien jaren menschelyke jaren ditmaal vóór den aanvang van m'n verhaal, werd-i overgeplaatst in de klasse der menschen. Wat-i als olifant misdaan had, weet ik niet.
Zoo'n man van rechten spreekt, spreekt, spreekt ... tot in 't oneindige. En daarna spreekt-i. Dat is z'n vak, z'n roeping, z'n beroep, z'n gewoonte, z'n hebbelykheid, z'n behoefte, z'n tic. Het spreken is z'n zeer speciale specialiteit ... Daartoe werd-i dan ook afgevaardigd! Waarover spreekt hy? 't Is hem om 't even. Hoe? Het scheelt hem niet.
De goden zyn rechtvaardig! Dan werd-i terdege bestraft in z'n zondige plek, en moest soms twaalf keeren tevergeefs toegang vragen de door Moore bezongen paradys-peri! om doortedringen tot het achterkamertjen in 'n lappenwinkel. Een andermaal liet men hem schildwacht houden voor de toonbank, en afwachten wat 'n snibbig winkelmeisje de "m'nheer Wilkens" loci over hem zou gelieven te besluiten.
Woord Van De Dag