United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !


De avond rust donker op des edelen kasteel, Dáár pakken de duistere wolken zich samen; Ras zijn zij rood als het bloed van de dapp'ren! De woudenvernieler schudt herwaarts zijn helmbosch; Hij, de vernieler der trotsche paleizen, En zwaait met zijn somb're banier, Bloedrood, en duister, en wijd, Over den strijd van de dapp'ren.

De vernieler daarentegen is er trotsch op dat hij onverhoeds vernietigt. Wat hem bij den dood aangenaam stemt, is de plotselinge verandering. Het zou zijn hoogste vreugde zijn met één woord te verdelgen wat jaren van worden gekost heeft; van een menschelijke wereld te kunnen zeggen: "Ik ben er langs gegaan, ze bestaat niet meer."

"Ja zeker," antwoordde Izaäk; "de Heidenen schilderen dezen Lucas Beaumanoir af, als een vurigen ijveraar voor ieder punt van de Nazareensche wet; en onze broeders noemen hem een wreeden vernieler der Saracenen, en een hardvochtigen dwingeland voor de kinderen Israëls." "En zoo noemen zij hem met recht," hernam Nathan de geneesheer.

Daar de buste onmogelijk uit zich zelf kon gevallen zijn, snelde de bediende naar buiten, maar hij zag niemand en er was ook niets, waardoor hij den vernieler kon aanduiden. Wel verklaarden eenige voorbijgangers, dat zij iemand uit den winkel hadden zien komen, maar zij hadden daarop verder geen acht geslagen. De zaak werd aangegeven.

Zie het lokaas, waarmede hij naar zielen vischt, daar hij een korte span aardsch leven voor de eeuwige zaligheid schenkt! Wat zegt onze heilige regel: Semper percutiatur leo vorans. Val aan op den leeuw! Vel den vernieler!" riep hij, zijn symbolieken staf zwaaiende, alsof hij de machten der duisternis uitdaagde.

Zij hadden echter de voldoening, dat er geen epidemie uitbrak, en dat er spoedig geen onbegraven lijken werden gevonden op de Bantamsche kust. Slechts weinig menschen sneuvelden ten gevolge van heete asch of werden bedolven onder puimsteen. De zeebeving is de groote vernieler geweest.

Bij het verdedigen van de wijfjes en de jongen daarentegen geven sommigen, als het noodig is, bewijzen van grooten moed. Op de eenzaamste eilanden zijn sommige soorten zoo onverschillig voor vreemde bezoekers, dat zij deze rustig tusschen hen laten doorgaan, zonder te vluchten; zij worden echter zeer voorzichtig, zoodra zij den mensch als vernieler van de dierenwereld hebben leeren kennen.