United States or Maldives ? Vote for the TOP Country of the Week !


Op hetzelfde oogenblik sloegen de overkomende zeeën de kajuit binnen. Het schuimende water stroomde er letterlijk in. De steward, over wien ik zoo even sprak werd tegen den grond geslagen, maar toch had hij nog zooveel bewustzijn dat hij mij toeschreeuwde de reddingsgordels aan te doen. Er waren er vier in mijn buurt.

Heywood en Steward haastten zich aan boord te gaan, gaven hunne namen en hoedanigheden op en verhaalden dat zij volstrekt geen deel aan den opstand genomen hadden; maar men geloofde hen niet en zij werden dadelijk in boeien gesloten, evenals hunne metgezellen, zonder dat het minste onderzoek werd ingesteld.

En van de bemanning Carter, steward, Fisher, matroos, Pond en Reycraft, stokers, en Farthing, dekjongen. Deze laatste, een boy van 'n jaar of vijftien, was nog zoo flink, dat hij met 'n sigaar in het hoofd de loopplank overkuierde en naar het Hotel Amerika gewandeld zou zijn, wanneer er geen dokters aanwezig waren geweest om zulk een gevaarlijk vertoon van »Ausdauer» te verbieden.

Boomes, een stewardess en haar zoon, een matroos; W. J. Moor, de chief steward; Patricks, matroos; en mr. C. W. B. Anderson, een passagier uit Hull. »Een passagier, zelf een gezagvoerder ter koopvaardij, is zwemmende opgevischt in den Waterweg door de reddingsboot en ondergebracht in het Hotel Amerika. Hij is echter nog te uitgeput om inlichtingen te geven. »Naar verluidt heet hij Paterson.

»Een van de menschen aan boord schijnt wel uniform te dragen, misschien de stuurman of een steward, en ook lijkt er nog wel een vrouw bij te wezen. En dan is er een bij, die z'n schreeuwen hoor je boven den storm uit.

Hij was dus eerst naar den steward gegaan om met dezen te spreken, en toen aan den ingang van het salon verdwenen, zonder weer te voorschijn te komen. Er verliep een groot uur eer hij weer op het dek kwam.

Men zag door de vensters niets anders dan sneeuwvelden, waarbij de rookwolken, die uit de locomotief vlogen, grijs schenen. Ten acht uur kwam een steward den waggon binnen en zeide dat het rustuur aangebroken was.

Gedurende dien tijd, bebouwde, sterk in hun onschuld, Steward een tuin en verzamelde Peter Heywood de stof voor een woordenlijst, die voor de Engelsche zendelingen van groot nut was. Achttien maanden waren intusschen verloopen toen, den 23n Maart, 1791, een schip kaap Venus omzeilde en in de baai Matavaï binnenliep.

De drukte, het rumoer, het gepraat van het scheepsvolk maakten slapen onmogelijk en ik was blij, dat de steward om vijf uur kwam zeggen, dat het eigenlijk zes uur was in Kaapstad, dat hij eenige brieven voor mij had en dat het tijd was om op te staan.

Maar de minister Steward hield met al de hardnekkigheid van eenen yankee aan zijn denkbeeld vast, en in 1867 scheen het niet veel te schelen of de zaak kreeg haar beslag. Er was nog wel geen verdrag tusschen Amerika en Rusland tot stand gekomen, maar dit kon toch ieder oogenblik gebeuren.