United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kleine saucijsjes, om terstond te gebruiken, maakt men als volgt: Goed spek, vet en mager door elkaâr, wordt fijngehakt, met zout, foelie en zeer weinig peper gekruid, en dan in dunne darmen gestopt, die men tusschen ieder saucijsje een paar slagen omdraait. Metworst. Op 5 p. varkensvleesch 1 o., 6 1/2 l. fijn zout en 1 1/2 lood gestooten peper.
Hier openden wij onze valiezen en zouden wij een feestmaal houden; Duitsche zuurkool met saucijsjes, brood met Hollandsche boter en Gruyère kaas, Fransche vruchten op water, daarbij ijskoude Liebfraumilch, smaakte uitstekend; waarna wij ons uitstrekten tusschen de in Japan gebruikelijke gewatteerde dekens, die men intusschen op den vloer had uitgespreid, en twee uren lang den slaap des rechtvaardigen sliepen.
Een kwartier vóór het opdoen voegt men er het volgende bij: gesneden zwezerik, halfgaar gekookte aspersies, kleine saucijsjes, eenige citroenschijfjes, wat foelie en in boter gebruind geraspt wittebrood of gestooten beschuit. Bij het opdoen bindt men de saus met een ei.
De heer Pieter E. Zwaluw was in z'n jongste jeugd 'n knutselaar geweest. Timmeren, soldeeren, plannetjes-maken, 't zat 'm alles zóo glad, dat 'r 'n wònder uit 'm gegroeid zou zijn, als 't wonder zònder centen-steun mogelijk ware. Zwaluw Senior evenwel had 'n kleine spekslagerswinkel en nauwlijks 't geduld z'n eenigen zoon de driejarige-hoogereburgerschool te doen afstudeeren hij was 'r zònder zooveel ònnuttigheid gekomen. Piet, versch van de school, vol van de schoonste beginselen van wetenschap en kunsten, droomend van zuurstof, waterstof, Goethe en trigonometrie, daalde tot den slachtkelder en het zwijn. De eerste dagen, stil en chagrijnig, dee-ie enkel z'n mond open om Sander, den ouwen knecht, geleerdheden te vertellen over de ruggegraat, de wervels, de schedelbeenderen, 't gebit, de maag. Klukte 't bloed van 'n pas geslacht zwijn in den emmer, dan verhaalde hij vreemde dingen van witte en roode bloedlichaampjes en kwam pa benee voor de finesses van worst, hammen en zult, dan geurde-die zelfs met 'n opgevangen woord latijn en zei "laten we sus-lapjes maken, pa." De levenswerkelijkheid is 'n droevig ding. Sterker geleerden vergeten hun jeugdzwoegenissen, werpen algebra, bolvormige driehoeksmeting, astronomie en de formules van organische scheikunde als ballast overboord. Waartoe te behouden wat 'n nuchter bestaan als dood materiaal verschopt? In weinig maanden was Pieter z'n te veel kwijt, ging-ie op in de kunst van het zwijn, in het volledig verwerken der vak-geheimenissen, waarvan velen smullen, doch weinigen de uitverkoren artiest-ingewijden zijn. Zwaluw Senior leerde hem beginselen en grondbeginselen, 't stoppen van worsten in soorten, 't behandelen van zwijnsbloed, 't rooken en koken van ham, 't bereiden van fricadellen, 't kloven van varkenspootjes, de wiskunstige maat van saucijsjes. Nooit had Pieter kunnen vermoeden dat een simpel zwijn, 'n zwijn van haren en bagger, tot geneugten in honderd variaties was te herleiden. IJverig, leergierig leerling, werd-ie triestig-vlug Meester, daar Senior aan een plotselinge indigestie stierf, diepst betreurd door weduwe en zoon, die de zaak onder aanbeveling op den ouden voet voortzetten. Van af die gebeurtenis lei de firma Wed. Zwaluw & Zoon zich moderner op de zaak toe. Al het oer-vernuft, het praktisch geknutsel van Pieter kwam tot ontbolstering. De winkel werd verbouwd met 'n pracht-spiegelruit en étalage-nieuwigheden. Zelf in z'n vrije avond-uren boetseerde hij reuzel-blokken tot schepen en beroemde mannen. Zelf stelde hij iederen Zaterdagavond de meest giganteske worsten en hammen, de drillendste gelatine-schotels in 't plassend licht van kronen en kandelabers. Het zaakje vlotte. Benee was 'n kleine gasmotor gekomen om 't vleesch te malen van boven naar benee liep 'n spreekbuis. Wat de tijd aan nieuwigheden bracht greep-ie aan. 'n Bakker, naast 'm, zond aan z'n klanten prijscouranten van krentetimpen, profetebroodjes, scharbollen, boterkadetjes, piekjes, botervlinders, Zeeuwsche rotjes en wat de bakkunst meer gewrocht had hij, snuivend als 'n padvinder, bijna lyrisch van stemming, zat 'n paar nachten op voor 'n geïllustreerde, fransche reclame met pieds de cochon truffés, jambon, saucissons en zoo voort. Toch zou-ie met al z'n moderne geestdrift voor het goede en schoone des zwijns, eerst op l
Als spònzen! prezen in koor de hongerige komedianten. ....de vette saucijsjes van Lucanië en de lekkere kooltjes in laserpicium gestoofd.... Ze hebben me niets te veel van je keuken verteld, heer caupo! waardeerde hoffelijk Lavinius.
Woord Van De Dag