United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !


Na een bezoek aan de interessante overdekte groente- en vruchtenmarkt, waar wij 't moet erkend worden zonder den gids wel niet zouden gekomen zijn, zeilen wij met een frissche koelte weer naar boord. Het Portugeesche rijmpje: Quem non vio Lisboa Non vio causa boa . is wel wat patriottisch getint, maar zeker, wie Lissabon zag, zag iets zeer schoons.

En eveneens in het Groningsche: Riepster klokkengeklang, 't Lopster örgelgezang, 't Zandster bouwland, En Steemer kouland, Dat is het kroontje van Grönnegerland. Maar het kan óok zijn, dat de regels: "Kootwijk is een zoetendal, En die er is, die blijft er al" oorspronkelijk bij een meer uitgebreid rijmpje hebben behoord.

"Voorzichtig wat!" zeide Madzy, glimlachende: "het is goed, dat gij het niet verder kent: ik ben een Dekama." "Gij zult dan misschien het einde van het rijmpje wel weten," zeide Deodaat. "Ik had liever gehad, dat gij mij dat rijmpje niet herinnerd hadt," zeide Madzy, op eenmaal ernstig wordende: "het is misschien dwaas van mij, maar het doet altijd pijnlijke gedachten bij mij ontstaan...."

Als men ze knypt den skriemt se, En dôch het se in stiennen hert. Daar staat een boom in 't Westen, Met twee en vijftig nesten, Ieder nest met zeven jongen, , wat namen zij ontvongen? Talloos zijn de raadsels van het ei. Sommige vormen zijn bekend bij alle Germaansche stammen. Ons bekend rijmpje: 18.

Bij dit geïmproviseerde rijmpje was zijn lichaamsstand zoo stijf en hoekig als van een ledepop. Tot dusverre had hij nog geen enkel woord gesproken, des te grooter moest dus de indruk zijn, dien dit heerlijk stukje poëzie maakte. Zoo dacht hij. Daarom liet hij den opgeheven arm zinken, wendde zich naar den lord, en staarde dien aan met de fierheid van iemand, die een rechtmatige hulde verwacht.

De gansche negende eeuw door bestoken de Noormannen de kusten van Holland en Vlaanderen. Zij zeilen de rivieren op, diep landwaarts in; zij bouwen versterkte legerplaatsen bij Maastricht en Leuven, die uitgangspunten worden voor rooftochten in het omliggend land. . Welnu, geen enkel gedicht, geen lied, geen rijmpje zelfs in de volkstaal dier eeuwen is tot ons gekomen.

Een herinnering aan de palmprocessie is wellicht ook het Hei, koerei of Eikoerei van het meest gebruikelijke palmpaaschrijmpje; dit is waarschijnlijk de verbastering van Kyrie eleison: "Heer ontferm U onzer" uit het litaniegebed. Bedoeld rijmpje, gebruikelijk bij het rondtrekken met den palmpaasch, luidt: Palm, palmpaschen! Hei, koerei! Over eenen Zondag, Dan krijgen wij een ei.

"Zij had een slanke gestalte en rood haar, hetgeen eigenlijk geen goed teeken moet zijn, zooals het oude rijmpje zegt: De schoone vrouw en 't schoone paard, Zijn ongetwijfeld zeer veel waard; En zijn ze zonder booze nuk, Dat is voorwaar een groot geluk. Let daarom op de kleur van 't haar, En is dat rood, dan dreigt gevaar.

Dan gaan de klokken naar Rome, zeggen de kinderen, om door den paus te worden gezegend. Op Witte Donderdag Gaan de klokken naar Roomen, Al over hagen en boomen, En Paaschavond komen ze thuis. Aldus een Vlaamsch rijmpje; de Westvlaamsche speldenwerksters tellen: Den Donderdag is 't soppedoppe, Den Vrijdag zoo kruipt men, Den Zaterdag klopt men de Vasten uit.

De twee mannen, die met hem gaan, zijn de Burgemeesters Symon Sael en Jean Beth. Het geslacht, waartoe de eerstgenoemde behoort, is een van die, welke in het oude rijmpje genoemd worden: De Saelen, de Waelen, de Schaepen, de Ruischen, Dat sijn er de oudsten van de dry kruysen. De naam van den laatstgemelde is wellicht de eenige van dien tijd, die in Amsterdam nog niet is uitgestorven.