United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !
De graaf sprong kressend op als waarlijk getroffen, wilde met zijne karwats Pallieter te lijf, maar Bruur vloog haastig lijk een bieken in zijn hondenkarretje, riep "dju!" en ginder rolde hij over den kasseien weg, en moest de handen op den buik duwen om van het danig lachen niet open te scheuren.
En dan reed hij op het blauw hondenkarretje naar den meulder van over de Nethe om een zak graan en een halve zak terwe. Die meulder was de vader van Fransoo, de landschapschilder, Pallieters beste vriend. Loebas baste van vreugd, en liep met korte, rappe stapkens.
Ondertusschen had Pallieter het blauwe hondenkarretje al vol geladen met de helft van den vruchtenhoop, en hij deed er nu nog appelen bij, dat zij over de berden rolden. Hoe verschoot de pastoor van al dien vruchtenovervloed daar op dit blauwe karken! Hij sloeg zijn handen bijeen en hij riep: "Mor zie nij toch, zie nij toch! Salomon zij er ne schoene psalm oep vinne!" En 't was waar!