United States or Mayotte ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bij angst'ge reuzen meer bekend Dan hij die zit in rust omhoog, Wachter der lucht, en sluit geen oog. Lied van Skirner. Heimdall werd verder toegerust met een schitterend zwaard en een wonderbare trompet, Giallar-hoorn geheeten, en de goden bevalen hem er op te blazen als hij hun vijanden zag aankomen, zeggende dat de klank er van alle wezens in den hemel, op aarde en in Niflheim zou wekken.
De goden hadden besproken dat het geraden was een betrouwbaren wachter aan te stellen, en zij heetten den nieuweling welkom als iemand die volkomen geschikt was om die ernstige taak te vervullen. Heimdall nam gaarne de verantwoordelijkheid op zich, en van nu af aan hield hij dag en nacht de wacht over den regenboogweg die naar Asgard voerde.
Heimdall werd altijd afgebeeld in schitterende witte rusting, en hij werd daarom genoemd de blinkende god. Hij stond ook bekend als de lichte, onschuldige en genaderijke god, en alle goden hielden van hem.
Heimdall verliet op zekeren dag zijn plaats in Asgard om op aarde te dalen zooals de goden gewoon waren. Heimdall, die zich Riger noemde, nam verheugd deze invitatie aan en bleef bij het paar drie dagen, terwijl hij hen veel leerde. Na verloop van dien tijd hervatte hij zijn reis. Kort na zijn bezoek, baarde Edda een donkeren, dikken jongen, dien zij Thrall noemde.
Snel als de gedachte nam Heimdall de gedaante aan van een wolk en zond een stroom regen neer om het vuur te blusschen; maar Loki veranderde even snel zijn gestalte in die van een grooten ijsbeer en opende zijn grooten muil om het water te verzwelgen.
Toen hij dit deed, zag Heimdall hem kleiner worden, totdat hij de afmeting en gedaante had gekregen van een vloo, en toen kroop hij onder de dekens en beet Freya in de zij, zoodat zij anders ging liggen zonder dat zij wakker was geworden. De gesp was nu zichtbaar en Loki maakte ze behoedzaam los en maakte zich van den begeerden schat meester, terwijl hij er dadelijk mee wegsloop.
Bifröst in 't oosten blonk in kleuren rein; En op zijn top, in blanksten schijn, Bleek Heimdall op zijn post te zijn. Oehlenschläger.
Om dit instrument, dat een zinnebeeld was van de wassende maan, altijd bij de hand te hebben, hing Heimdall het aan een tak van den Yggdrasil boven zijn hoofd of liet het zinken in de wateren van Mimirs bron. In deze bron lag het naast Odins oog, dat een zinnebeeld was van de maan wanneer zij vol is.
De laatste hevige stoot er in zou de komst van den dag aangeven waarop de laatste strijd zou gestreden worden. Ten strijd zijn de goden geroepen Door den ouden Giallar-hoorn, Luid blaast Heimdall, Zijn klank is in de lucht. Saemunds Edda.
"De goden stonden op Namen hun paarden, vingen aan hun rit Over de Bifröst, brug die Heimdall hoedt, Naar Yggdrasil, den esch, naar 't Idavold, Thor kwam te voet, maar heel de rest te paard. Van al de goden ging alleen Thor, de dondergod, nooit over de brug, uit vrees dat zijn zware tred of de hitte van zijn bliksem ze zou vernielen. De god Heimdall hield er dag en nacht de wacht.
Woord Van De Dag