United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !


De taak van de geleerde Diascevastes uit de eeuw van Pisistratus, welke zij met zooveel bekwaamheid vervulden in het oude Hellas, is in Servië in het begin der negentiende eeuw ondernomen door een boer, die zich zelf had gevormd, den beroemden Vouk Stephanovitch-Karadgitch. Goethe zelf vertaalde een der balladen en zijn voorbeeld werd weldra gevolgd door anderen.

Bloot was zijn hoofd, rood was zijn zwaard, en als een krijgstrophee Bracht hij het afgeslagen hoofd van zeven Mooren mee. Wij zijn nu gekomen bij de balladen, die de boeiende maar bloedige geschiedenis van Pedro den Wreede verhalen.

Toch kan dit het publiek van de heldenpoëzie niet ongelofelik voorgekomen zijn, zo min als de lezers van onze oude balladen; voor hen was het iets heel gewoons dat een moordenaar als boetedoening en schadevergoeding de weduwe of de dochter van de verslagene huwde.

Deze werd door de Groote Mogendheden genoodzaakt de stad te ontruimen, nadat hij ze dank zij den heldenmoed van zijn troepen veroverd had. Overal, het geheele koninkrijk door, improviseeren de Servische barden balladen, waarin zij voor volgende geslachten de droeve gebeurtenissen van den tegenwoordigen tijd bewaren, gelijk hun voorouders dat deden met de heldendaden van Strahinya.

Tot deze groep behooren ook de afscheidsliederen in den trant van: Vaarwel, vaarwel, mijn zoetelief, Niet langer kan ik blijven enz., en de wachterliederen, wier allerberoemdste: "Het daget in den Oosten", om den verhalenden vorm bij den aanvang der derde strofe echter ook tot de balladen kan gerekend worden. Vooral in onze noordelijke provinciën krijgt het minnelied vaak een spottenden bijtoon.

De balladen worden onveranderd opgezegd onder begeleiding van een primitief instrument met één snaar, een goussle genaamd, dat in bijna elke woning wordt aangetroffen. Dye se goussle u kutyi ne tchuyn Tu su mrtva i kutya i lyoudi.

De Mooren schijnen echter de balladen van de Spaansch-Moorsche grensbewoners naar hunne behoeften te hebben veranderd, voornamelijk die, welke betrekking hebben op het verlies van Alhamia. Zij zijn in ieder geval gebaseerd op Moorsche legenden.

De verzameling bestaat voor het grootste gedeelte uit de balladen van schrijvers uit de vijftiende en het begin der zestiende eeuw, zooals Tallante, Nicolas Núñez, Juan de Mena, Porticarrero en den nog ouderen Markies de Santillana. Deze zijn eentonig en zeer fanatiek.

Maar de meest bekende daarvan is de Coplas de Calainos, waarvan Lockhart zulk een goed geslaagde vertaling heeft geleverd in zijn Spaansche Balladen. De Moorsche ridder, zoo verhaalt de romance, was verliefd op een jonkvrouw van zijn eigen ras, en om haar gunst te winnen, bood hij haar uitgebreide landerijen en ontzaglijke rijkdommen aan.

Dat bleef voor de volgende geslachten de klassieke uitdrukking van het ideaal des eenvoudigen levens, met zijn veiligheid en onafhankelijkheid, met de geneuchten van matigheid, gezondheid, arbeid en natuurlijke, onverwikkelde liefde in het huwelijk. Eustache Deschamps zong den lof van het eenvoudig leven en den afkeer van het hof in tal van balladen na.