Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Κατά την προσταγή του Πρόσπερου, ο Άριελ επλησίασε εις τον Φερδινάνδο, που έκλαιε τον πατέρα του· με τους ήχους μιας ουράνιας μουσικής καταπαύει ολόγυρά του την ταραχή της φύσεως, και σταλάζει μέσα του γλυκύτατη μελαγχολία· μ' ένα μυστικό τραγούδι του αφαιρεί κάθ' ελπίδα, εις τρόπον ώστε ο νέος σχεδόν έχει την βεβαιότητα ότι έμεινε ορφανός και μόνος, αλλά και ελεύθερος, εις τον κόσμο· εις αυτή τη διάθεση της ψυχής του πώς να μην έχη ακαταμάχητη δύναμη η αγγελική μορφή της Μιράντας, και η άκρα συμπάθεια, που αυτή εξηγεί για τες συμφορές του; Με άλλη τόση ευκολία βλασταίνει η αγάπη εις την ψυχή της Μιράντας, εις την οποίαν η ωραιότης του λυπημένου νέου, ο οποίος άμα την είδε βάνει στα πόδια της το βασιλικό στεφάνι, ο κίνδυνος, από τον οποίον εσώθη, και αυτή η ανεξήγητη οργή του πατρός της· συντρέχουν να σπρώξου το πάθος εις την ακμή του.

Το ύψος τούτου του υποκειμένου μετριέται καλύτερα με την παράθεση των άλλων ατόμων, — της Μιράντας, του Φερδινάνδου, του Γονζάλου και του Αλόνζου —,εις τα οποία υπάρχει, πλέον ή ολιγώτερον, η ηθική ευγένεια, αλλά δεν έφθασε εις τέλειαν ηθικήν ελευθερία· και με την δυνατήν αντίθεσιν, η οποία φαίνεται εις τον Αντώνιο και Σεβαστιανό, των οποίων η φιλαυτία έσβυσε κάθε άλλο αίσθημα, και απολίθωσε την καρδιά, — και εις τον Κάλιμπαν, εις τον οποίον λείπει διόλου η ηθική ελευθερία, και κυριεύει η τυφλή ανάγκη της φύσεως.