United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο αέρας όλο κ' εδυνάμωνε. Οι σπηλιάδες έρχονταν συννώτερες και τα πανιά ένα με το άλλο άρχισαν να γεμίζουν, να γουβώνουν σαν μεγάλες αχιβάδες, τα ξάρτια και οι μακαράδες να τριζοβολούν. Ο γέρος έδινε τόρα τα προστάγματα γοργά· οι ναύτες έτρεχαν από σκότα σε σκότα· η γολέτα επηδούσε στα κύματα σαν γοργάλογο στον απλωτό κάμπο και η πλώρη της ελίχνιζε το νερό.
Δεν είχες τότε καμμία χάρι, δεν είχες λούσα αρχοντικά, εφωτιζόσουν με το φεγγάρι, κι' όχι με φώτα ηλεκτρικά. Πώς ήσαν όλα απλά και σκέτα! ούτ' η Αυλή μας ποτέ σ' ετίμα, Λασσάλ δεν είχες και οπερέτα . . . για μουσική μας ήτο το κύμα. Τι ησυχία και τι ψαράδες! κ' ήμουν ακόμη παιδί τρελλό, ήτο χαρά μου η αχιβάδες, κι' επερπατούσα γιαλό γιαλό.
Θόλοι, νάρθηκες, αχιβάδες, στέγαι, πύργοι, άνδηρα, φατνώματα, τα πάντα απέπνεον το σεμνόν εκείνο και επιβάλλον του ρυθμού, όπερ και μέχρι των ημερών ημών διεγείρει τοσαύτας συγκινήσεις, εις όσους δύνανται εισέτι να συγκινώνται.
Λέξη Της Ημέρας