United States or Sint Maarten ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τη εβδομάδα που θα μας μπη, πάλι εδώ θα μ'έχετε. . . Αμέτενε γιατ' είναι μονάχη της η καψερή η Βεργινία!. . . Και πήρε τρεχάλα τον κατήφορο, φορτωμένη μιαν αγκαλιά λουλούδια, η θεια Ελέγκω, σα βαρέλι που κυλούσε απ’το βουνό και καθώς κατρακυλούσε, γύρισε και ξαναφώναξε : Λιόλια, όπως είπαμε, τη δουλειά σου και τη Βεργινία- τα μάτια σου τα δυό !. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ο Νίκος κ’ η Λιόλια με τανθισμένα τους κλαριά και με τα λουλούδια, που τους απόμεινεν ολάκερη αγκαλιά, μπήκανε στην κάμαρη τη σκοτεινιασμένη απ’ τη σταχτερή τη σούρπα-σα νάμπαινε η ολόφεγγη και μυρωμένη άνοιξη.
Μα δεν ήθελε η Λιόλια: είπε που δεν πεινούσε. Πάμε, πάμε! φώναζαν οι φίλοι κ' έπιασαν το Νίκο απ’το μπράτσο, ο καθένας από μια μεριά, και τον τραβούσαν. . . Ένα μεζεδάκι κ’ένα κρασάκι! είπε ο χοντρέλης.
Γελούσε με τη Βεργινία πού μασσούσε την μπριζόλα της με το χαρτοπόλεμο στα μαλλιά, με τη Λιόλια που θαρρούσε πως έπεφταν τα χαρτάκια από πάνω της μέσα στο φαΐ της κι όλο τιναζόταν — ενώ της τάρριχνε αυτός, χωρίς να το παίρνη χαμπάρι. Καθώς σηκωθήκαν απ’το τραπέζι κ' έμεινε η Λιόλια μια στιγμή γυρισμένη, χώνει το χέρι του ο Νίκος στο λαιμό της βαθιά και της γιομίζει την πλάτη κομφετί.
Λέξη Της Ημέρας