United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !


Οι τότε οπαδοί του Αγίου Βενεδίκτου πλην του οίνου και του ύπνου ηγάπων ν’ αναμιγνύωνται και εις τας πολιτικάς πάλας του αιώνα. Οσάκις δε κατεδιώκοντο υπό τινος ισχυρού, ωχυρούντο όπισθεν των τειχών του κοινοβίου, ως οι εφημεριδογράφοι όπισθεν των άρθρων του συντάγματος.

Τούτο άριστα κατενόησεν ο τότε νεώτατος εν Λονδίνω επιτετραμμένος κ. Γεννάδιος, όστις, διπλωμάτης δεξιός, κάτοχος της αγγλικής άριστος, δεινός του καλάμου χειριστής, κατέπεισε δι' εκθέσεων και δι' άρθρων την τε ελληνικήν κυβέρνησιν και τον αγγλικόν κόσμον, ότι κοινόν είχον συμφέρον να έλθωσιν εις συμβιβασμόν.

Λόγου χάριν, το να εκδίδωνται τα περιοδικά κατά Σάββατον ή Κυριακήν είνε ξενισμός; Το να δημοσιεύουν αι πολιτικαί εφημερίδες φιλολογικωτέραν ύλην κατά Κυριακήν, είνε ξενισμός; Ενί λόγω, το να σχολάζη τις κατά τας εορτάς από της τύρβης του κόσμου, ως και από της αναγνώσεως άρθρων πολιτικών, και να αισθάνεται την ανάγκην αβροτέρας, τερπνοτέρας, αφοσιοτέρας αναγνώσεως είνε ξενισμός; Έστω, αλλά δύνασαι να δημοσιεύης εν ημέραις εορτών διηγήματα ή περιγραφάς, χωρίς να κάμνης ποσώς λόγον περί των Χριστουγέννων και του Πάσχα.

Μην μπορώντας ως τόσο ο Ιουστινιανός να κάμη το θέλημα και του πάπα και τωνέ δικών του, προσκάλεσε τον πάπα στα 548, και τον κατάφερε να συφωνήση κι αυτός νακυρωθούν τα Τρία Κεφάλαια. Εκεί παρουσιάστηκε ο πάπας κ' υποστήριξε τα τρία κεφάλαια. Η σύνοδο όμως επιμένει, αποφασίζει να κόψη την εκκλησιαστική συγκοινωνία με τη Ρώμη, κ' επικυρώνει την καταδίκη των τριών εκείνων άρθρων.

Ο Scott, ο εκδότης του &Λονδινείου Περιοδικού&, έκπληκτος για την ιδιοφυία του νέου, είτε υπό την επίδραση της παράξενης γοητείας, που εξασκούσε σ' όποιον έκανε τη γνωριμία του, τον εκάλεσε να γράψη σειράν άρθρων επάνω σε καλλιτεχνίας ζητήματα και με διάφορα φανταστικά ψευδώνυμα άρχισε εκείνος να συνεισφέρη στη φιλολογία της εποχής του.

Εν τω πρώτω των άρθρων τούτων εξαίρεται το τάλαντον των νεοτάτων τότε ζωγράφων Χατζοπούλου, Φωκά και Ιωαννίδου, εν δε τω δευτέρω εκείνο της τελείως αγνώστου τω συγγραφεί κυρίας Αρσινόης Παπαδοπούλου. Λ.χ. τον Βηλαράν. Λ.Χ. αι προς τον Ψυχάριν, τον Λενορμάν κτλ. Πρόλογος «Παρέργων» σ. κγ' Από του Προλόγου του «Οδοιπορικού».

Αλλ' ότε είδαν ότι οι Αθηναίοι ελεηλάτουν μετά των τριάκοντα πλοίον τους αγρούς της Επιδαύρου, των Πρασιών και άλλων χωρών, και συγχρόνως ότι επεδίδοντο εις ληστρικάς πράξεις εξερχόμενοι της Πύλου, και ότι προσκαλούμενοι υπό των Λακεδαιμονίων ηρνούντο να υποβληθούν εις διαιτησίαν, οσάκις ηγείροντο φιλονεικίαι περί των αμφισβητουμένων άρθρων της συνθήκης, τότε οι Λακεδαιμόνιοι ενόμισαν ότι οι Αθηναίοι περιέπεσαν εις το αυτό έγκλημα, εις το οποίον είχαν περιπέσει και αυτοί πρότερον, και δεν εδίστασαν πλέον να επαναρχίσουν τον πόλεμον.

Τω 1885 ουδεμία σχεδόν των γλωσσολογικών του μελετών είχεν αναφανή, ως επίσης ουδέν των εν τω παρόντι τόμω διηγημάτων. Πλείστα δε των κριτικών άρθρων και σκαλαθυρμάτων του ανάγονται εις μεταγενεστέραν εποχήν. Και «αφιλοκερδώς» ως ομολογεί εν τω προλόγω του ο κ. Σταματόπουλος. «Ακρόπολις» και «Νέον Άστυ» της 9 Ιανουαρίου 1904. «Ποικίλη Στοά» 1891 και «Παναθήναια» 31 Μαρτίου 1904.