United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !


E Arthur offerecia assucar com o seu antigo gracejo: Se está azedinho é carregar-lhe no sal! As velhas sorviam a pequenos goles pelos pires, escolhiam cuidadosamente as torradas, sentia-se o mastigar ruminado dos queixos; e por causa dos pingos da manteiga e das nodoas do chá estendiam prudentemente os lenços sobre o regaço. Vai um docinho, senhor parocho? disse Amelia, apresentando-lhe o prato.

Para o riso, que assombrava o dogma, acendia-se a fogueira; para o que assombrava a realeza, arvoravam-se os patibulos de Belem. «D'ahi procedeu que portuguezes ainda teem n'alma crepusculos d'aquella grande noite. Não sabemos rir com «espirito»; apenas gargalhamos com os queixos. «Sem embargo, implantou-se entre nós uma coisa creada pontualmente para nós.

E depois, de ventre para baixo, estirado sobre a manta, cotovelos fincados no chão, os queixos entre as mãos espalmadas, Alípio José ficava-se a olhar a cabra, invejoso daquela facilidade em subir aos últimos pináculos, admirado dos saltos que ela fazia para salvar gargantas pedregosas e perpendiculares, onde, se caísse, a morte seria infalível.

O santo officio confiava muito dos ferrolhos, e dispensava as escopetas da milicia; mas nunca lhe negrejára na mente a hypothese de que os esbirros e carcereiros, tangidos por valentes sôcos britannicos, iriam libertar da masmorra um dos seus presos. Foi o que aconteceu n'aquella noite funesta para os fastos do santo officio, e para os queixos dos quadrilheiros.

A arrufada menina não quiz cear, e, para esquivar-se ás instancias da velha pertinaz, declarou-se incommodada da cabeça, cobrindo-a com o lençol. O negociante engatilhava a cara em ar de despeito, e ensaiava as palpebras roliças n'uma postura sombria, que desse da sua dôr a alta ideia, que os queixos desmentiam, cevando-se na carne de porco, e nas ervilhas aromaticas.

O velho nunca pôde desarticular os queixos da apostura do espasmo, desde que D. Amelia principiou a contar por milhares de alqueires de milho o rendimento de sua casa. Ao outro dia, que era domingo, leram-se os primeiros banhos, e, com dispensa dos immediatos, casaram-se na igreja de Santa Maria de Abbade. Mas a que proposito cahiu este conto, que não tem que vêr com AQUELLA CASA TRISTE!...

Finalmente, o Manuel Simões da Aramanha, que saíra em ultimo logar, como homem de consciencia, porque não quizera deixar o copo cheio, encarando com o Sapo, que se fazia pequeno como um verme a ver se escapava, calado, mas terrivel de gesto, alongou o braço com a rapidez e a força irresistivel da mola de aço, que resalta, e aferrando o aborto pela nuca, com um murro metteu-lhe os dentes e os queixos pelas guelas, e metade a rastos, metade por seu , seguiu com elle atordoado e alagado em sangue o rasto dos companheiros.

Injectaram-se-me os olhos de idéas assassinas. Traquinaram-me os queixos convulsivos de raiva. Entrou em mim o delirium tremens... Foi a imagem de Vicencia que me salvou... se não... ai da velha! e ai de mim tambem!

Mas... não é bom falar na vida alheia. Como lhe ia contando, era almocreve; chamavam-me o Chupista. ¡Oh! que bolaxa que eu pespeguei na cara do coécas que me inventou a alcunha em certa venda! qualquer creança lhe moia os queixos; está onde o pague ¿Onde ia o ponto? ¡ah! sim; era almocreve e recoveiro; e andava com dez machos todo o anno a correr quanto valle e monte havia para cobrar o fôro aos Frades Cruzios.

Palavra Do Dia

savent

Outros Procurando