wechgegooid

Bijgewerkt: 26 mei 2025

Zij zag het aan de rustige lamp en aan de platte wanden: de minnaar, de geliefde, de vreemde man, dien zij zich niet kon voorstellen, waarin haar mijmering haar gezegd had, dat Jozef eens zoû veranderen, hij zoû nooit komen; al de liefde, die haar wezen verbruikt had om hem te wenschen, was verloren gegaan, wechgegooid in den onverschilligen gang van het vale leven. Toch moest er iets zijn.

Lodewijk van Deyssel - Een liefde