voortslaven

Bijgewerkt: 18 juni 2025

Voor de tweede maal hield hij op. Driftig gejuich barstte los. Maar bijna daadlijk, de handen als klauwen om de balustrade gewrongen, het lichaam heftig vooruit, de oogen vlammend van woede, onherkenbaar voor wie 'm daaglijks waarnamen als zwijgenden, denkend-gesloten jongen, sprak-ie in één roes voort: "...As beesten! Néé, we géven niet toe! Markus zeit dat ze bij 'm thuis hongerlijjen dat wèten we, Markus dat begrijpen we, Markus we huilen 'r om, Markus we zouen je willen helpen, Markus : hebben wij 't anders? Krijgen we 't bèter, as we uiteengaan, as we voortslaven op 't ouwe loon, op de ouwe voorwaarden, bedrogen, bestolen op de ouwe manier, zonder één kans om 't in de eerste j

Herman Heijermans - Diamantstad