vervelingsgegeeuw

Bijgewerkt: 24 juni 2025

Zij smoorden met de hand hun vervelingsgegeeuw, bijna niets begrijpend van al hetgeen hij voorlas, door zijn stotterende uitspraak als in een pijnlijke sluimer gewiegd, telkens verbaasd en als schrikkend opkijkend, toen hij zichzelf even in de rede viel om hen te vragen: Ei...eiwel, wat denkt ge daarvan! Is da...at niet wonderbaar, niet Schrikkelijk?

Cyriël Buysse - De Zwarte Kost