speldden

Bijgewerkt: 24 juni 2025

Ze hijgde, en kuste, bij vlagen van zenuwachtigheid, Vere die knikte met dikke, ernstige tranen in hare oogen. Kom .... kom .... och kom! Geen verzet baatte. Vere dacht dat Francine op straat redelijk en kalm zou worden, en ze riep Mariëtte. Ze kleedden zich aan in allerhaast, speldden de groote zwarte vool vast aan hun hoed en drilden koortsig langs de huizen. Mariëtte volgde.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven