United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ter wederzijde van het altaar staan twee wit marmeren sarkophagen, met mos overgroeid, en versierd met opschriften uit later tijd en met ruw bewerkte kronen van bladeren.

De sarkophagen zijn bijna allen van albast, versierd met sterk vooruitkomende bas-reliefs in griekschen stijl, en ontleend aan de Ilias. De liggende figuren op de deksels staan in kunstwaarde beneden de bas-reliefs. De gedrapeerde beelden dragen diademen, somwijlen een wollen halsband en gordels: deze sieraden zijn dikwijls verguld.

De beelden der goden lagen, verminkt en geschonden, hier en daar verspreid; de sarkophagen werden opengebroken; Salona, de naburige stad, door Diocletianus geheel herbouwd, verfraaid en versterkt, werd der plundering prijs gegeven. Niettemin bood zij haar aanvallers heldhaftig weerstand, en weldra herleefde zij uit haar asch.

In het midden springt eene fontein: de frontons prijken met acht groote Maskers, uit den tijd van Agrippa; tusschen de zuilen prijken acht bas-reliefs; langs de wanden zijn standbeelden en sarkophagen geschaard; en onder de bogen der galerijen schemeren weder andere standbeelden.

Vooral onder de sarkophagen zijn er velen, die in hooge mate de aandacht verdienen.

Tot deze laatste kategorie behooren de sarkophagen van Volterra, die op de voorzijde beeldwerken van hoogrelief vertoonen, en op het deksel, de afbeelding van den overledene in slapende houding.

Links van den ingang ziet men eene lange galerij, waar, in steenen sarkophagen, de lijken rusten van de armenische bisschoppen, aan wie de moeilijke en dikwijls gevaarvolle taak was opgedragen, om de kleine christelijke kudde, te midden der mohammedaansche wereld verloren, te hoeden en te verdedigen.

Daar tegenover, aan uwe linkerhand, vinden de sarkophagen en grafschriften uit de eerste eeuwen der christelijke kerk eene plaats; zij zijn genoegzaam allen uit de katakomben afkomstig; de opschriften zijn in het grieksch of latijn, somwijlen in eene gemengde taal, en versierd met symbolische teekeningen; meestal zijn zij kort maar vol uitdrukking en door toon en inhoud zeer kennelijk van de heidensche grafschriften onderscheiden.

Honderd ellen van daar, verheffen zich tegen de helling van den heuvel, boven eene antieke fontein, groote steenen sarkophagen zonder eenig versiersel. Perikles noemt ze de graven der helden; maar uit niets blijkt dat ze in eenige betrekking staan tot de perzische oorlogen.

Een dezer sarkophagen zou, volgens het volksgeloof, de tombe van Sint-Lukas zelven zijn; de vrome bedevaartgangers beijveren zich eenige scherfjes van het marmer mede te nemen, als voorbehoedmiddel tegen de koorts: door dit voortdurend afkrabben zijn er in deze sarkophaag twee breede groeven ontstaan. Van het kerkhof heeft men een zeer fraai uitzicht.