rup

Bijgewerkt: 12 juni 2025

Ze keek hem zonderling aan, poogde verre in zijne oogen te dringen, zag er niets dan een diepe klaarte en eene wijde rustigheid. Seffens herkwam dan de angst, waarmede zij hier binnen was gekomen, en de toorn, welken zij zelf onder den drang van eigen woorden opwekte. Ik heb vernomen dat ge zoudt trouwen, Rup.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven