oegh

Bijgewerkt: 15 mei 2025

Met een vlugge beweging zijner linkerhand trok de jager den kop van zich af, gaf hem met zijn rechtervuist een slag op zijn snoet, en smeet hem toen op den grond. "Daar ligt hij!" riep hij, zich omkeerende, den hoofdman toe. "Laat hem vastbinden opdat hij, als hij weer bijkomt, geen kwaad meer kan doen." "Oef, oegh, oegh, oef!" klonk het van de lippen der verbaasde Roodhuiden.

Karl Friedrich May - De schat in het Zilvermeer