nootkleurig

Bijgewerkt: 5 juni 2025

Zijn oogen, een weinig kleiner dan die der menschen, schitterden van vernuft, zijn witte tanden kwamen van onder zijn knevel te voorschijn, en hij had een kleinen krulbaard van nootkleurig bruin. "Een mooie jongen!" zeide Pencroff. "Als wij nu zijn taal maar konden spreken, dan zouden wij een gesprek met hem kunnen voeren." "Dus is het ernst," vroeg Nab; "wij zullen hem als knecht aannemen?"

Jules Verne - Het Geheimzinnige Eiland : De Luchtschipbreukelingen