met't

Bijgewerkt: 27 mei 2025

"Joa, nou van merrege was ik uut gewêst um, zoo as ze 't nuumen, kloare te hoalen, moar, brocht de lêge flesch t'huus umdat ze niet langer poften. Voader wier zoo vuul, dat ie me met't heufd tegen de deur kwakte; en toen 'k begost te greinen, toen zei ie: "Smerlap, zu'j den mond houwen!" en toen 'k nog harder schrauwde, pakte voader mien in 't wammes en smeet mien de deur uut."

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap