krochend

Bijgewerkt: 27 mei 2025

Charlot vulde een meukesmand met appelen, en hief ze dan krochend voor haren dikken buik; de roode schijn der appelen sloeg op haar dik gezicht lijk een late zon. En het wilde zoo zijn, dat de pastoor op den Nethedijk aan 't brevieren was, en riep: "Hela, Charlot, brengd er is wa nor mij!"

Felix Timmermans - Pallieter