United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
En wij zaten, stom, strak, de handjes gevouwen op den tafelrand, den rug rechtop, een doodstille klas, machteloos overgeleverd aan een slavendrijver zonder hart of geweten. Zoo werd het gebed verhoord. Zoo daalde Gods afgebeden zegen in onze ontvankelijke kinderhartjes. Eens op een keer vond hij zijn man. In de klasse zaten twee broertjes.
Zeker zijn er wel kinderhartjes, die ondanks de hartelijkheid en teerheid der verzorgsters iets ontberen. »Waar ben je liever, hier of bij mammie«, vroeg een onzer eens aan een klein ventje, die op de zalige warande van een heerlijke boschschool zijn pap op te peuzelen zat. »Bij mammie«, luidde het antwoord onmiddellijk en zonder aarzeling. »Maar waarom dan?« »Het is zoo pleizierig bij haar«, kwam er weer even gedecideerd uit.
O! zoo innig, innig graag zou ik er toe in staat willen zijn, kinderhartjes te leiden, karaktertjes te vormen, jonge hersens te ontwikkelen, vrouwen voor de toekomst te vormen, die het goed zouden kunnen voortplanten en verbreiden. Het zou zoo'n groote zegen zijn voor de Inlandsche maatschappij, indien de vrouwen goed werden opgevoed.
Woord Van De Dag