groezelbleeke

Bijgewerkt: 11 mei 2025

Want als ie dan in m'n ontstelde gezicht keek, lachte hij zoo witjes zelfgenoegzaam, en 'n tikje triomfantelijk zei ie: "Ja, waarde gastheer, me voici: Charles Edouard Racier lui même!" Daar strekte hij, als 'n goochelaar, z'n beide groezelbleeke handen ruggelings uit, zoo of ie vragen wilde: hoe stiekem heb 'k 'm dat nou weer gelapt, hè?

M. J. Brusse - De zonderlinge avonturen van "Zijne Excellentie de Generaal"