dofbrullend

Bijgewerkt: 17 mei 2025

Van alle zijden doken zij op, de achterste golven duwden die voor hen waren, voort als een kudde dolle schapen, dofbrullend en den grond doende daveren onder hun wilden galop. Op onze beurt slaakten wij de wanhoopskreet: "De Garonne! De Garonne!" Nog aldoor holden over den weg de twee mannen en de drie vrouwen. Zij hoorden den woesten galop der golven, die hen dreigden in te halen.

Émile Zola - Nantas