United States or Lithuania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nang mámasid ni Rizal na hindî niyá masunduan sa Madrid ang maalab na mithî n~g canyáng calolowang macapagbigay guinhawa sa Inang Filipinas, bagá man guinagamit niyá ang boong lacás n~g canyáng ísip, nanaw siyá roong puspós n~g calungcutan, pagcatapos na mailáthal

Lalo at lalo ba waring sa puso niya ay nagsisidhi ang maalab na nasa na hwag limutin ang kanilang kahapon ni Leoning na di makatkat sa kanyang puso at alaala. Makailan nang tangkain ng ating binata ang gawang lumimot datapwa't lalo at lalong sa damdamin niya ay hindi malimutan. Hindi malimutan ang lahat, bagkus nananariwa sa kanyang puso na ang mga nakalipas ay gunitain.

N~gayó't cung walang calayaa'y walang liwanag, ang muling itinutol n~g piloto n~g maalab na pananalita; sinabi po ninyóng hindi malaki ang pagcakilala ninyó sa inyóng m~ga cababayan; naniniwala acó.

Nabalitaan agad ni Andrés Bonifacio ang pagdakíp cay Rizal. Hindî panglulumó ang pumasoc sa loob niya sa cahambalhambal na nangyari; cung sa bugsô n~g matindíng hápis sa pagyurak sa capurihán at catuwíran n~g inapíng capatíd, ay sumibol sa canyang pusò ang maalab na han~gad na ihayin ang buhay sa pagwawacsì n~g capangyarihan n~g Españang gumawa n~g gayong calaitlait na calupitan sa m~ga mapagtiís na anác n~g Filipinas. Pagcabalit

Talastas n~g nagpasimulâ ang "revolución" n~g m~ga filipino n~g ica 24 n~g Agosto n~g 1896 at n~g umalís dito si Rizal ay casalucuyang maalab na totoo ang labanán sa lalawigang Tan~guay n~g m~ga hucbó n~g m~ga castíl

Ang pagca Vírgen niyang iniin~gatan ay di dinun~gisan magpacaila man, bakit si Quinciano,i, hindi binyagan at di sumasamba sa Dios na tunay. Sa hindi pag-ayon sa iuing pag-ibig niyong si Aguedang may pusong malinis, si Quinciano n~ga,i, nagtaglay nang galit maálab na lubhang apóy ang caparis.

"Sa pagca't pinapagmámadalî aco n~g panaho'y bíbigyan cong wacás itóng sulat." "Maalab ang aking mithíng cayo'y mayacap." Ang inyóng anác, Rizal. Sinagót agad siyá n~g canyang familiang howag ituloy ang canyang gayac, cayâ hindî siyá nátuloy niyón n~g pag-owi rito.

¡Umíibig na siyá ... at umíibig n~g isáng pagíbig na taós, maálab, morubdób, na gaya n~g isáng sigâ sa alò n~g han~gin, gaya n~g isáng sunog sa buhos n~g gás! Baw

Sa ganáng akin, ang mátutunghayán n~gayón n~g m~ga mambabasa ay isáng aklát na mainam, isang aklát na dapat bigyán n~g papuri, hindi dahil sa itó'y nakáwiwili lamang basahin kundi alang-alang sa wagás at maníngníng na damdamin n~g kumatha: ang maalab niyáng nasang ang dukha ay igalang at masugpu ang ugaling hanggáng n~gayon ay umiiral pa sa ibá, at kung minsán ay sa dukha rín, na inuuna ang salapi bago ang lahát; minámahál na higít sa puri, sa dan~gal, sa katungkulan at wastong ugali.

Sa gayóng pagdaragdag ni Fray Dámaso n~g canyáng m~ga naisipa'y nag-caligáw-ligáw ang espíritu santong fraile sa pagcacasunodsunód n~g sermón hanggang sa siya'y lumactaw n~g tatlóng mahahabang pangcát at sumamâ ang pagdidictá cay Párì Dámaso, na humihin~gal at nagpapahin~ga sa canyang maalab na pagmumurá.