United States or Peru ? Vote for the TOP Country of the Week !
At na~g sumapit siyá sa sapát na gula~g, na~g a~g pagwawarì ay lalo na~g maliwanag sa tulo~g n~g pinagaralan ay ipinagta~ggól niyá n~g úbos kaya sa lahát n~g kátaón a~g m~ga karapatan n~g m~ga tubò rito sa atin.
"N~gayon, Tirso, ay nasa iyo ang karapatan sa pagpapasya. Kapagkarakang magkakilala tayo ay di ko na pinagalinlan~ganan ang busilak mong budhi at gintong kalooban.
Ibig namin na dito'y maghari ang pagpapantay-pantay, ang tunay na kalayaan n~g mamamayan sa harap n~g m~ga mapagimbot, na nan~gabubuhay sa pagsugpu sa karapatan n~g bayan na dinidilig ang kanilang kaginhawahan n~g luha n~g bayang nagdaralita." 48. =Ang m~ga kahilin~gan bang iyan ay napagkilala n~g m~ga taong bayan?= Hindi lamang nakilala kungdi nararamdaman nila sa sarili.
Hindi tumugón ang Dalagang Mármol ; kumuha n~g isáng mangkók na sabáw at ipinainóm sa akin na para bagang dî niyá nápansín ang m~ga sinabi ko. Sa gayó'y aking binalikán ang paglúhog at ani ko: Aking nakikita Liwayway, na walâng pakiramdám, na kúlang akóng lubós sa m~ga karapatán upang ihandóg sa inyó ang marálitâ kong pusò.
Matwid at karapatan nating m~ga manggagawa, ang wika ko, sapagka't ang matwid at karapatang ito, ang sa pagbababang iyan n~g úpa sa paggawa ay siyang niwawalang kabuluhan at ibig yurakan.
¿Magpatawaran? ¿Ibig mo bang sabihi'y ipalupig ko sa babaeng, iyan ang aking dilang pagasa?... Hindi, Elsa; subali't ... ipinagtatapat kong taglay ni Teang ang boong karapatan sa narinig mong kanyang sinabi. ¿At nahihibang ka ba?... Nahihibang ay hindi; datapwa't ... kinikilala kong ang isa't isa sa atin, Elsa, ay may kanikanyang pagkakasalang marapat patawarin n~g pinagkasalanan.
Kailan man, ang kapusukan at init n~g loob, sa anomang bagay na gagawin, ay malimit humantong sa pagsisisi; pagsisising sa lahat nang sandali ay dapat nating ilagang sumapit, lubha na sa m~ga bagay na dakila't mahalaga, na gaya na n~ga n~g hinaharap natin n~gayon, na pagtatanggol sa matwid at karapatan nating m~ga manggagawa.
Na~g taó~g 1767, na~g a~g m~ga Pari~g Hesuita ay palayasin dito sa Pilipinas, noón, a~g dako n~g Mindanáw ay nása kamay n~g m~ga Rekoletano, at sa kalágitnaan n~g Lusón, ay sa m~ga Pari~g tubò rito sa Kapuluán; ~guni't n~g pabalikín sa Kapuluán a~g m~ga Hesuitas niyaó~g taó~g 1859 ay siyá~g isinugò sa Mindanáw at a~g m~ga Rekoletano ay ilinípat sa gitnâ n~g Lusón na siyá~g nása kapamahálaan n~g m~ga «Clérigo» ó m~ga Parí~g tagarito sa ati~g lupaín, a~g ganitó~g panibago~g pagkawalâ n~g karapatán n~g m~ga Pari~g pilipino ay tina~ggap n~g m~ga itó na para~g isá~g malakí~g paglait ó paglapasta~gan sa kanilá~g karapatán, at a~g gayón ay nagí~g simulâ n~g isá~g pagtutol na pinamatnugutan n~g bantóg na si Dr.
Karapatan natin sa haráp n~g sino man, na ang pagpapagod at pawis na pinupuhunan natin ay tumbasán n~g sapát na kaupahán; at ang karapatang itó, kailan ma't ibig na bawasan, ay matwid naman natin ang tumutol hanggang maaari at ipagtanggol hangga't maaabót n~g kaya ... sukdang ikamatay.
Naputol sumandali ang pagsasalita ni Mauro, sanhi sa maugong na palakpakang isinunód n~g madlang nakikinig sa huli niyang m~ga pan~gun~gusap. Pagkatapos n~g palakpakan, si Mauro ay nagpatuloy: Sa m~ga nangyayari sa atin n~gayon ay maliwanag na nakikita natin, na ang karapatan at matwid nating ito ay ayaw kilalanin.