United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Na ang sabi sa historia nang panahong una-una, sa mundo'i nabubuhay pa yaong daquilang monarca. At ang caniyang esposa yaong mariquit, na reina, ang pangala't bansag niya ay si doña Valeriana. Itong hari cong tinuran si don Fernando ang ngalan ang caniyang tinubuan ang Berbaniang caharian. Ang haring sinabi co na ay may tatlóng anác sila, tuturan co't ibabadyá nang inyo ngang maquilala.

At nangusap cay don Juan quita'i, panganib sa daan sa di pagsunód mong tunay sa lahat cong cautusán. Di ang bilin co sa iyo cunin mo ang icapitó, ay baquit ang icaualó ngayo'i, siyang quinuha mo. Di anong magagaua pa siya'i, siyang nariyan na, sumacay na ang dalauá at umalis capagdaca. Nang silá ay mapalual sa labas nang caharian, agad silang namalayan nang haring Salermong mahal.

Ang m~ga pan~gulong sinulat niya'y ang "Macbet," "Romeo at Julieta", "Hamlet," "Otelo," "Ang Mercader sa Venecia," "Ang panaguinip n~g isáng gabíng tag-araw" at iba pa. Ang caharian n~g China. Pan~galawáng libro n~g Pentatesco ni Moisés. Ang paglalacbay sa ibang lupain n~g m~ga túbò sa isáng nación ó báyan, na siyáng cahulugán dito.

Cun nasactan si don Juan gamutin mo capagcuan, siya'i, aquing hinihintay sa caniyang caharian. Umalis at lumacad na magcapatid na dalaua, sampong dalauang princesa ina-oui sa Berbania. Atin munang pabayaan ang paglalacad sa parang, at ang aquing ipagsaysay ang hari nilang magulang. Yaón ang napanaguimpán nang haring Fernandong mahal ang anác na si don Juan pinag-lilo at pinatáy.

Cay doña María'i, itó cun uala ring daan aco, hinauacan nanga rito yaóng itiniráng frasco. Ibinuhos na marahan ang tubig sa frascong mahal, ano pa nga't, nag-languyan ang tauo sa caharian. Ang tubig ay umapao nga hangang palaciong bintana, dito'i, agád nanga mutlá ang lahát nang tauong madlá. Ang uinica ni don Juan sucat na sintá co't, búhay, aquing ipa-aaninao ang totoong catuiran.

Si don Pedro ang panganay na anác nang haring mahal, at ang icalaua naman si don Diego ang pangalan. Ang icatlo'i, si don Juan ito'i siyang bunsong tunay, parang Arao na sumilang sa Berbaniang caharian. Ito'i, lalong mahal baga sa capatid na dalaua, salang malingat sa mata nang caniyang haring amá. Para-parang nag-aaral ang manga anác na mahal, malaqui ang catouaan nang hari nilang magulang.

Hanapin muna ninyo ang caharian nang Dios, at ang lahat ay maquiquita ninyo. Capagcatapos, ay napatutun~go sa caniyang sasahan, pinaquiquialaman. Cun macaquita nang i-asusucal nang loob sa man~ga upahan, ay di maca bitiu nang uicang di matuid, di nanampalasan at di linilimot na ang pan~ginoon at alila, ay iisa rin sa mata nang Dios.

Yaong encantong laon na ay inalis capagdaca, yaóng batóng balót nila nagsilitao na lahat na. Ang lihim na iningatan nang hari nilang magulang sa panahóng ito naman ay caniyang inalitao. Ang tigre't, león sa parang at tauo sa caharian, sila'i, nangagsipaluál sa balát cayong catauan. Nang, mangyaring malabas na ang tauo ay cumapal na, nagpahanda nang lamesa itong si doña María.

Ay hindi co naalaman ang reino nang de los Cristal, at malayong caharian ang hanap mong pinapacay. Tingnán cun sa aquing sacop sa hayop cong nangag-libot, cun canilang naa-abot cahariang cristalinos. Sa pintó ay lumapit na campana'i, tinugtog niya, nagsidating capagdaca madlang hayop na lahat na. Doon sa pagcacapisan nang lahat niyang familiar, itinanong capagcuan nitong ermitañong mahal.

N~guni nang ang caniyang puso ay mabihag at alipinin nang man~ga babayeng butihin sa caniyang palacio, ay nabighaning sumambá sa man~ga idolo, sa pagbibigay loob. ¿Ano pa ang nangyari? Quinapootan nang bayan, dahil sa napilitang pinasaquitan ang caniyang caharian nang matataas na buis, at nang masunód ang masasamang cahin~gian nang mapagmariquit na man~ga babaye na inaalagaan.