United States or Solomon Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Door den dikken grijzen mist, die het zicht der wereld sloot, viel de motregen fijn en kil. De boomen glommen groen lijk kikkers. Alles was nat. Wie buiten kwam was nat tot in zijn longen. De nattigheid, ze kroop in huis, besloeg de ruiten en beklamde de muren. De vloersteenen zweetten en het zout was nat. De klinken waren nat, het vertrek was nat, alles was nat tot in de ziel.

Zij drentelden zoo te midden dier bouwvallen, gingen van het eene tijdperk tot het andere over, en betraden de groote vierkante vloersteenen, welker voegen de aarde lieten ontzien. Hier waren het grafdeksels, elders grafsteenen, die de hoeken van het gebouw met hun uitgebeitelde beelden versierden.

Hij stak de eene hand, toen de andere uit, raakte aan beide zijden den muur aan, en bevond dat de gang nauw was; hij gleed uit en merkte dat de vloersteenen vochtig waren. Voorzichtig zette hij een voet vooruit, uit vrees voor een gat, een zinkput, een kolk; hij overtuigde zich dat de weg verder liep. De stinkende walm verried hem in welke plaats hij zich bevond.

Men had het mij laten weten, doch ik ook moest er hebben; het is te Gent, in den kelder, onder de vloersteenen, bij de oude Gravels, mijn echte moeder. Ik heb alles, alles gezegd; genade en ontferming! Doe de duivelen weggaan. Heere God! Heilige Maagd Maria, wees mijn voorspreekster; verwijder de vuren der helle!

De vloersteenen vertoonen behalve de teekenen van den dierenriem, waarvan er vijf zichtbaar zijn, drie tafereelen uit de geschiedenis van Simson en een uit die van David.

Ais hij zich vermeet ons te scheiden, sprak Uilenspiegel, hameren wij met zijnen kop op de vloersteenen. ja, op de vloersteenen, bevestigde Lamme. De baas komt ons redden, fluisterde Uilenspiegel tot Lamme. De baas, die eene of andere geheimenis ried, wierp zich tusschen de vechters. Lamme zei hem in der haast deze woorden in 't oor: Komt gij ons redden? Hoe dat?

Waren zij de speelbal der listen van den boozen geest? In haren twijfel hield zij de oogen ten gronde en scheen de vloersteenen te ondervragen. Even stom en ontsteld staarde baas Noppe rondom de kamer, als vreesde hij den duivel zelf te zien verschijnen.

De diaken ontving een billet van drie roebel, dat ongemerkt in zijn mouw gleed, en verwijderde zich haastig en deed zijn nieuwe schoenen klinken op de vloersteenen der ledige kerk; hij verdween achter het altaar, na Lewin te hebben beloofd hem in te schrijven voor de biecht. Een oogenblik daarna kwam hij terug en gaf hem een teeken.

Eindelijk zeide hij met eenen zucht: "Maar, Lina toch, zonder twist, zoudt gij uw huis niet wat zuiverder kunnen houden en uwen kinderen betere voorbeelden geven? Zie eens, hoe bazin Damhout het weet te schikken. Haar man is een fabriekwerker als ik; hij heeft anders niet dan zijn dagloon; en nochtans in zijn huis zoudt ge van vloersteenen willen eten, zoo zuiver is er alles."

't Is het danklied waarmede de avondles wordt besloten..................... ....... ................................. Nietwaar, daar is iets treffends in? Nu hoort gij een gerommel alsof klompen op vloersteenen in beweging komen.