United States or France ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen ging ze, huppelend met de kleine voeten over 't goud en 't marmer. Tralala. Trala. Hij keek d'r na. Onrustig. Ze was verdomd mooi. Zoo goddelijk mooi, as 'n heilige beeldje. In de schaduw bleef-ie zitten. "Verdikkie," vloekte de sultan, die stilstond. De vrouw met 't goudhaar, werd wit als 'n doek. "Wel verdikkie," vloekte de sultan en pakte de vrouw bij 'n arm.
Alle vrouwen kwamen 'r bij staan met bange gezichten. De kolendrager kreeg kippevel. Want de sultan stond razend te vloeken, om 'n zwarten veeg op 't gezicht van de vrouw met 't goudhaar. "Verdikkie, hoe kom je d'r an?" "'k Weet 't niet"... "Zel je niet liege?"... 'n Mes trok de sultan. 'n Mes van zilver, dat blonk als 'n spiegel. Ze gilde en schreeuwde.
"Waar heb je dan al dien tijd hier in huis gezeten, dat ik je voor het eerst zie?" "Nou. Da's ook 'n vraag! Ik ga om acht uur de deur uit 's morgens en kom 's avonds half negen eerst binnen." "Wat doe je voor den kost?" "Ik ben op 'n naaiwinkel." "Dag mijneer." "Wat hè-je 'n haast!" "Dag mijneer." Weg was ze. "Verdikkie wat 'n aardig smoeltje" dacht-ie, at zijn boterham en werkte door.
Woord Van De Dag