United States or Trinidad and Tobago ? Vote for the TOP Country of the Week !
Om de gunst van Ran te winnen, zorgden de Noormannen er voor, wat goud bij zich te bergen als een of ander bijzonder gevaar hen op zee bedreigde. Goud op verre tochten Is vol macht en vreugde; Die met leege handen Tot de blauwe Ran gaat, Kust zij koud, en wieglend Is dan haar omhelzing Maar wij schenken aan de Zeebruid goud het zuiverst. De golven.
Hij overlegde echter, dat ofschoon hij gemakkelijk een haak kon vermijden, het hem moeilijk zou zijn te ontvluchten als de goden een net maakten gelijk dat van de zeegodin Ran. Door deze vrees ontrust, besloot hij de proef te nemen of zulk een net gemaakt kon worden, en begon er een te vervaardigen uit garen.
De meest bekende werken zijner eerste periode zijn: Jon Græff 1891, Ensomme Mennesker 1892, Mulm 1893, Kobberslangen 1894, Ada Wilde 1896, Ulf Ran 1897, Enken 1899. Peter Egge heeft vooral naam gemaakt door vertellingen uit het volksleven, Folkelivsskildringer, waarvan de eerste bundel in 1894 uitkwam.
Helgé vervolgde hem met tien groote drakenschepen, maar deze waren nauwelijks onder weg of zij begonnen te zinken, en Björn zeide lachend: "Wat Ran toevouwt zal zij dunkt mij houden". Met moeite kwam koning Helgé aan land, en de overlevenden moesten hulpeloos blijven toekijken terwijl Ellida's groote zeilen langzaam wegzonken achter den horizon.
Uitsluitend in Het Volk, dus in vertaling, maar kon ik derhalve, zooals ik op blz. 213 zei, niet met afdoende zekerheid beslissen aan wien, schrijver of vertaalster, de toen gesignaleerde beeld- en taalmalligheden waren te wijten, het is duidelyk, dat de thans aangewezen schrijverseigenaardigheden onmogelijk die der vertaalster zouden kunnen zijn. Cursiveering ran mij. Cursiveering van mij.
Onbeangst door de kokende golven en gierende winden zong Frithiof een vroolijk lied om zijn verschrikt scheepsvolk te kalmeeren; maar toen het gevaar zóó groot werd dat zijn uitgeputte makkers zich verloren waanden, dacht hij aan de schatting van de godin Ran, die altijd goud vraagt van hen, die in vrede onder de zeegolven zullen rusten.
Ran werd beschouwd als de godin van den dood voor allen die op zee omkwamen, en de noordelijke volken meenden dat zij de verdronkenen borg in haar koraalspelonken, waar hare bedden gespreid waren om hen te ontvangen, en waar de weide welig bloeide als in Valhalla.
Aegir en Ran hadden negen schoone dochters, de Golven, of golfmeisjes, wier sneeuwige armen en boezems, lang gouden haar, diepblauwe oogen, en slanke, bekoorlijke gestalten buitengewoon betooverend werkten. Deze meisjes hadden er genoegen in, te spelen op het oppervlak van haars vaders breed gebied, licht gekleed in doorschijnend blauwe, witte of groene sluiers.
Vana's en Aesir keeren zij Van aard en lucht en Asgard, blij Met hun godinnen, wonderbaar, Een zeldzaam schitterende schaar, Verzellend Odin, trokken voort Over de zee in lichten tocht. Onbeminde godheden. Aegir, zooals wij hebben gezien, beheerschte de zee met behulp van de verraderlijke Ran.
In het Noorden heeft men de verlaten oorden van den Ran, dan naar den kant van het Zuidwesten het lachende land met zijn tuinen en goed bebouwde velden en eindelijk meer binnenwaarts in Sorath het massieve granietgebergte, de Girnar, welks toppen majestueus boven den staat Junagadh oprijzen. Wij begeven ons daarheen.
Woord Van De Dag