United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wronsky en Kitty danste eenige malen rond. Toen ging Kitty naar haar moeder en nauwelijks had zij eenige woorden met gravin Nordston gewisseld, toen ook Wronsky kwam om haar voor de quadrille af te halen.

Niemand als zij zelf begreep haar toestand, niemand wist, dat zij eerst gisteren een man, die zij wellicht beminde, had afgewezen en daarom had afgewezen, omdat zij aan een anderen geloofde. Gravin Nordston zocht Korszunsky op, met wien zij zelf anders den cotillon zou gedanst hebben, en beval hem Kitty te engageeren.

Toen gravin Nordston zich eens veroorloofd had aan te duiden, dat zij voor Kitty iets beters gewenscht had, wond zij zich zoo op en bewees haar zoo overtuigend, dat er in de wereld niets beters dan Lewin was, dat de gravin dit moest toestemmen en in het vervolg in Kitty's tegenwoordigheid Lewin steeds met een lachje der grootste ingenomenheid begroette.

De verhouding tusschen Lewin en gravin Nordston, overigens verstandige en goede menschen, was zoo gespannen geworden, dat zij elkander van ganscher harte verachtten, zoozeer, dat zij niet eens meer met elkander konden omgaan zonder zich de een door den ander beleedigd te gevoelen. Gravin Nordston schoot terstond op Lewin toe. "Aha, Constantin Dimitritsch!

Zij werd rood en plotseling gevoelde het geheele gezelschap zich gedrukt. "Vorst! wees zoo goed Constantin Dimitritsch aan ons over te laten, wij willen hier een proef nemen," zeide gravin Nordston. "Welk een proef? Tafeldans?

Ook hij was gaan zitten in afwachting van de komende gasten, om zich dan onbemerkt te verwijderen. Na eenige minuten trad een vriendin van Kitty binnen, de sedert den vorigen winter gehuwde gravin Nordston. Zij was een magere, gele, zwartoogige, ziekelijke en zenuwachtige vrouw. Zij droeg Kitty hartelijke genegenheid toe en was trotsch op haar.

Gij moet weten, dat Nizza op zich zelf zeer vervelend is; ook Napels en Sorrente kunnen slechts voor korten tijd boeien, zij zijn...." Hier bemerkte hij, dat gravin Nordston iets wilde zeggen, zweeg daarom en wijdde haar al zijn aandacht.

"Constantin Dimitritsch haat de stad en ook ons stadbewoners," viel gravin Nordston in. "Mijn woorden hebben klaarblijkelijk een diepen indruk op u gemaakt, want u onthoudt ze zeer goed," antwoordde Lewin, en daar hij zich terstond herinnerde pas iets dergelijks gezegd te hebben, bloosde hij. Wronsky zag van Lewin naar de gravin en glimlachte. "Woont u altijd buiten?" vroeg hij.

"En ik houd het er voor," sprak gravin Nordston, "dat u een voortreffelijk medium zou zijn, daar u zoo licht in vuur geraakt." Lewin opende den mond om te antwoorden, doch zweeg en bloosde. "Kom, laat ons beginnen, prinses! Willen wij het eens met een tafel probeeren?" sprak Wronsky. "U heeft er toch niets tegen, vorstin?" Hij stond op en zag naar een kleine tafel om.

"Ik hoop echter, graaf, dat gij er niet toe besluiten zult u voor altijd op het land terug te trekken," sprak gravin Nordston. "Dat weet ik niet, lang heb ik er nog nooit vertoefd, maar ik houd veel van het buitenleven. Ik heb nog nooit zoo'n sterk verlangen naar een Russisch dorp met zijn sneeuwschoenen en boeren gehad, als toen ik een winter met mijn moeder te Nizza doorbracht.