United States or South Africa ? Vote for the TOP Country of the Week !


Moet ik er niet willen zij iets beteekenen de volledigheid in betrachten en als ik van mijn hangenden tuin die van de markiezin vertel, moet ik u dan niet van de spreeuwen vertellen?

Alle vier roken vreeselijk naar tabak. Op den eersten brief stond dit adres: "Aan mevrouw, mevrouw de markiezin de Grucheray, op het plein tegenover de kamer der gedeputeerden, No...." Marius geloofde nu de inlichtingen te zullen vinden, welke hij zocht, en vermits de brief niet gesloten was, mocht hij waarschijnlijk zonder bezwaar gelezen worden.

Hij luidde als volgt, met dezelfde fouten van taal en stijl: "Mevrouw de markiezin, "De deugd van het mededoogen en der milddadigheid is de engste band die de maatschappij samenhoudt.

Deze woorden troffen den koning van Frankrijk zóó, dat hij zonder haar ooit te hebben gezien, haar dadelijk hartstochtelijk begon te beminnen en hij nam zich voor bij den kruistocht waar hij aan meedeed, nergens anders in zee te steken dan te Genua, opdat hij, door over land te gaan, een eerlijk voorwendsel had, om de markiezin noodzakelijk te zien.

"Het is geen spotternij," zei hij, "maar de markiezin bemint mij. Ze heeft op de volgende manier tot mij gesproken: "Ik weet, dat ge weinig fortuin hebt en ik ken uw adel; ik heb een groote genegenheid voor u en ik ben van plan u te trouwen, daar ik geen ander middel weet, om u op behoorlijke wijze rijk te maken.

Adèle van Berenvelt zou het aardig rolletje van Lucinde in Molière's klucht vervuld hebben, maar werd nu opgevolgd door de jonge echtgenoote van een oud en schatrijk Oost-Indisch suikercontractant, mevrouw Van Olmen, die in schoonheid de markiezin bijna overtrof.

Hij moest ten minste de repetitie van het eerste ~tableau~: »~La cour de Ménélas~" bijwonen. De markiezin was er op gesteld, dat hij zijn oordeel over haar toilet zou zeggen; zij had er zooveel moeite aan besteed, ja zelfs plaatwerken over het Grieksche kostuum bestudeerd. Mevrouw Van Olmen, die de rol van Clytemnestra vervulde, zeide iets dergelijks, en Van Reelant zwichtte voor zooveel aandrang.

Daar de koning van vele spijzen bediend werd en van zeer goede en kostbare wijnen en hij bovendien telkens de zeer schoone markiezin aanzag, genoot hij buitengewoon. Maar toch toen het eene gerecht na het andere kwam, begon de koning zich te verbazen, toen hij gewaar werd, dat, hoe verscheiden die ook waren, zij toch uit niets anders bestonden dan kip.

Een deftige geëmigreerde en verarmde markiezin, die nog slechts één dienstmaagd had, sprak voortdurend van "mijne dienstboden." Wat deed men in den salon van mevrouw de T.? Men was er ultra. Ultra te zijn, het woord heeft, hoezeer hetgeen het vertegenwoordigt misschien nog niet verdwenen is, thans geen zin meer. Laat ons dit verklaren. Ultra zijn is overdrijven.

"Natuurlijk zult u zelf het best daarin beslissen," antwoordde ik. "Maar, indien het mij geoorloofd is een opmerking te maken, zou de hertog de Médina Sidonia niet ontevreden zijn over die beslissing?" "Laat hij ontevreden zijn zooveel hij wil, ik zal mij daar weinig om bekommeren," antwoordde de minister. "Het spijt mij nog meer voor de markiezin van Corpio.