United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wanneer wij dooden ontwaken! wanneer wij, die gemeend hebben te leven, en die ons nauwelijks aan ons niet-bestaan konden ontworstelen, eerst de oogen opslaan en het leven gewaar worden in zijn oprechtheid en eenvoud!... Maar dan is het einde nabij. De dichter-peinzer weet het. Hij weet zichzelf, hij weet de afdwalingen en afdalingen van zijn levensbaan, hij weet ook zijn glorie.
Zóó was hij haar twee jaar geleden ook tegemoet gereden, toen zij haar schaatsen aan 't vastbinden was, en zóó had hij haar hand in de zijne genomen en waren zij samen over de blanke vlakte gegleden van de ijsbaan naar de lange, hobbelige levensbaan, waar men zoowel kleine en onaangename als groote, aangename tochten samen aflegt, en waar men niet alleen elkaar de hand geeft, doch waar men elkaar bij 't hart moet vasthouden, als men samen den weg vervolgen wil.
Hij zei dat ze hem diepe pijn veroorzaakte, dat hij haar liefhad boven al wat hem anderszins lief was, en dat hij zou ommekeeren in zijne levensbaan, als het haar zoet mocht zijn. Hij kon niet nalaten, ook op dezen stond van waarlijke smert, zijn gezegden te meten en schoon te sieren in passende golvingen. Hij beluisterde zijn eigen. Hij vroeg: Wat moet ik doen? Ge hebt mij zeer gedaan....
Ik heb aan den rand van een afgrond gestaan en gestaard in de donkere, peillooze diepte! Voorbij dit alles, voorbij I Liefde heeft mij er over heen gedragen. Ik zou de heele wereld aan mijn hart willen drukken van pure blijdschap. Vader's toestemming en zegen heb ik, en daarmee is het eerste en grootste struikelblok op de te betreden levensbaan afgewenteld, opgeruimd! 2 November 1900.
En na deze wijsgeerige opmerking zette de philosoof zijn glas met heerlijke champagne aan de lippen: »Ik wensch onzen gastheer een weinig schaduw op zijn levensbaan toe!" sprak hij, en ledigde het glas in een teug. De gastheer knikte en verzonk weder in zijn gewone apathie. Waar werd dit gesprek gehouden? In een of ander restaurant te Parijs, Londen, Weenen of Petersburg?
Hoe menige zwerveling op de hobbelige, moeilijke levensbaan mag hier eindelijk, zorgens en zwervens en strijdens moe, zijn neergezonken, met die ééne bede op de lippen, uit het verbrijzelde, afgetobde hart opgeweld: vrede! vrede! een vrede, lang vergeefs nagejaagd, in het eind gevonden.
Even schoon staat Prospero voor ons, met zijn tooverstaf; door zijn grootmoedigheid heeft hij een vroegeren tegenstander tot vriend gemaakt, en het huwelijk hunner edele kinderen bezegelt den vriendschapsband; aan zijn vijanden heeft hij vergiffenis geschonken; tevreden ziet hij terug op zijn afgelegde levensbaan; hij verlaat het eiland, dat van zoovele wonderen getuige was; hij verbreekt en begraaft den tooverstaf, die ze gewrocht had, en gaat zich verder aan stille bespiegelingen wijden.
Daar waren al de gemerkte plaatsen, die zijne ziel zoo dikwijls verrukt hadden woorden van aartsvaders en zieners, van dichters en wijzen, die van den vroegsten tijd af den mensch moed hadden ingesproken stemmen uit die groote wolk van getuigen, welke ons op de levensbaan altijd omringt.
Kapel, in uw beluik wil ik nog telkens bidden: «o Moeder Gods, zij steeds mijn troost! 'k Vergeet u nooit! Zoo volge uw machtige bescherming Mij op mijn gansche levensbaan!» Eene Geeraardsbergsche sage. Met zekeren hoogmoed spreekt de bevolking van Geeraardsbergen over de historische sagen en jaarlijksche feesten, welke aan de stad eigen zijn.