United States or Germany ? Vote for the TOP Country of the Week !


Χαίρετε ω κόραι, χαίρετε Φωναί οπού τα δείπνα Των Ολυμπίων πλουτίζετε Με χορών ευφροσύνας Κ' εύρυθμον μέλος. Σεις τα αιθέρια νεύρα Της φόρμιγγος κροτείτε, Και τα θηρία, και τ' άλση Χάνονται από το πρόσωπον Της γης πλατείας. Όπου τρέμουσιν άπειρα Τα φώτα της νυκτός, Εκεί υψηλά πλατύνεται Ο γαλαξίας και χύνει Δρόσου σταγόνας.

Υπό στρώμα φύλλων κατεκαλύφθη το έδαφος της γης, και δεν επόθησα την σκιάν, ην δεν είχον απολαύσει. Και τώρα τι μέλλομεν; Η γη ολισθηρά, το πεπρωμένον ωθεί, τα γόνατα τρέμουσιν. Η ψυχή αγωνιά, το στόμα δέεται, ο ουρανός κωφεύει. Τα γεγονότα σπεύδουσιν, οι εχθροί αγρυπνούσι, με καταδιώκουσι. Θεοί, θεοί τι θα πράξω!

Οι τοιούτοι απρεπείς λόγοι ήσαν ικανοί να εμπνεύσωσιν ου μόνον δικαιότατον φόβον εκδικήσεως της ζηλοτύπου βασιλίσσης, αλλά και ικανήν ανησυχίαν περί της μελλούσης διαγωγής αυτού του Αγαμέμνονος· πώς δηλ. ήθελε μεταχειρισθή, αν έπαυεν ο έρως, απλήν δούλην, ο ούτως ασεβώς εξυβρίσας των τέκνων του την μητέρα; Μόναι αι ανόητοι χαίρουσι βλέπουσαι τους εραστάς ατιμάζοντας χάριν αυτών της καρδίας των τους προκατόχους, ενώ αι έχουσαι νουν τρέμουσιν αναλογιζόμενοι, ότι ενδέχεται κακείναι χάριν άλλης γυναικός ν' ατιμασθώσι μετ' ολίγον.