United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !


«Σ' ό,τι θα ειπώ προσέξετε, λευκόχεραίς μου κόραις• όχι, 'ς το πείσμα των θεών του Ολύμπου αυτός ο άνδρας 240 τους ισοθέους Φαίακαις να σμίξη εδώ δεν ήλθε. ότι άμορφος προτήτερα μου εφάνηκε πως ήταν• και τώρ' ομοιάζει των θεών των ουρανοκατοίκων. κ' είθε παρόμοιος σύντροφος να ονομασθή δικός μου, 'που να 'στεργεν εγκάτοικος εδώ μ' εμάς να μένη. 245 αλλά δόστε, θεράπαιναις, βρώσι, πιοτό του ξένου».

Θα ήτο δυστυχές ον, το οποίον έζη και ως όγκος· ον, του οποίου η μορφή είχε καταστραφή, αλλ' η εντός αυτού ψυχή, τις οίδε, θα διετήρει πάντως μίαν μορφήν. Τι προς εμέ η όψις του η άμορφος; τόσας είδον όψεις ευμόρφους και ευρύθμους, αλλ' εγκλειούσας ψυχήν άνευ ουδενός χαρακτήρος και ρυθμού.

Η ζωή περιέχει στοιχείον ενεργητικόν και έτερον παθητικόν, αρχήν κινούσαν και πράγμα κινούμενον, είδος και ύλην. Το είδος είναι η κινούσα, η ποιητική αιτία, ήτις πραγματοποιεί τας δυνάμεις του μερικού σώματος και υψώνει αυτό εις την τελείαν, την αληθή πραγματικότητα αυτού. Άνευ της ψυχής το σώμα είναι άμορφος ύλη.

Κεφ. Κεφ. Κεφ. Κεφ. Κεφ. Το άμεσον και ατομικόν, τόδε το ον είναι η πρώτη ουσία. Το είδος και τα γένη είναι δεύτεραι ουσίαι, αλλά μάλλον τα είδη, ως εγγύτερα εις το ατομικόν. Κεφ. Ωσαύτως υπάρχει ύλη πρώτη, ήτοι άμορφος και πρώτη ψυχή, ήτοι η στοιχειώδης μορφή ψυχής, η θρεπτική και πρώτη, εντελέχεια, ήτοι η στοιχειώδης ή αρχική μορφή της ψυχικής ζωής.

Και ο λαλούν άμορφος όγκος εστέναξε βαθέως από της κλίνης μου, και εξηκολούθησε πνευστιών: — Εάν εγνώριζον και συνηντώμην ποτέ μετά του θεού μου, θα υπέβαλλον εις αυτόν ερωτήσεις, προ των οποίων και αυτός έτι, αναπολόγητος θα έμενε· θα του εζήτουν την κλείδα του μυστηρίου του κόσμου, την οποίαν και ούτος έχει χάση πλέον, διότι το μυστήριον υπερεξεχείλισεν, αποκρύψαν αυτήν και από τους ιδίους οφθαλμούς του!. . .

Ηπόρουν, και η απορία μου εκορυφούτο, εφ' όσον ελύετο· εμάνθανον, και η αγνωσία επυκνούτο, εφ' όσον ενόμιζον ότι μανθάνω· ήμην τέλος σοφός, εφ' όσον ηγνόουν, και εφ' όσον επιστάμην, μωρός!. . . Ω Διδάσκαλε! ιδού ο κόσμος σου! — Και τέλος, ιδού εγώ, άνευ πτερύγων, άνευ στέμματος, με ένα πόδα ολιγώτερον, έκτρωμα και άμορφος όγκος. Κρύψε με από της φύσεως τα όμματα· θα με ίδη και θα με αποκηρύξη.