Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Atualizado: 29 de junho de 2025
E eu comparei o solitario obscuro Ao inquieto filho das cidades: Comparei o deserto silencioso Ao perpetuo ruido que sussurra Pelos palacios do abastado e nobre, Pelos paços dos reis; e condoí-me Do cortezão suberbo, que só cura De honras, haveres, gloria, que se compram Com maldicções e perennal remorso. Gloria! A sua qual é?
Suspira o vento no alamo frondoso; As aves soltam matutino canto; Late o lebreu na encosta, e o mar sussurra Dos alcantís na base carcomida: Eis o ruído de ermo! Ao longe o negro, Insondado oceano, e o céu ceruleo Se abraçam no horisonte. Immensa imagem Da eternidade e do infinito, salve! Oh, como surge magestosa e bella, Com viço da creação, a natureza No solitario valle!
De agudas baionetas A renque brilhante Tremente avançava, Ao brado de ávante!» E ao baço ruído Dos leves ginetes, No plaino calcando Da relva os tapetes, Os ferros cruzados Luctavam tinindo, Peões, cavalleiros De involta ruindo, E a ferrea granada Nos ares zumbia, E aos seios das alas Qual raio descia. E aos ares, revolta, A terra espirrava, E o globo encendido Um pouco se alçava,
Começa a ouvir-se um ruído como de golpes de machado. Da louca audacia, Da van affronta Vingança prompta Gulnar vai ter. O ruído augmenta: tinir d'armas, gritos confusos. Mas qual ruído Confuso soa? Porque reboa Voz do adail?!... Ao chefe dos eunuchos, apontando para o portico da esquerda. Hussein!.. O ferro Retine!.. Gritos! Gemer d'afflictos! Sons de anafil!.. Toque de trombeta fóra.
Palavra Do Dia
Outros Procurando