wechdenkend

Bijgewerkt: 28 mei 2025

Toen, zich wechdenkend in dat visioen, tegenover dien hemel van goud, die daar brandde, rees het woord op uit de diepste diepte van haar gemoed, toen zeide zij aan de vlammende ruimte vóor haar, haar geheim, en, de handen naar voren om te danken, zeî zij hardop: O God, o God, wat ben ik gelukkig! Een grijs licht steeg in de rondte, de huizen schemerden droevig.

Lodewijk van Deyssel - Een liefde