poal

Bijgewerkt: 4 juni 2025

De schande, welke de laatste moest ondergaan, en welke den zoon had doen besluiten om een land te verlaten, waar men hem zou nawijzen als het kind van hem, die op dat oakelikke rooie ding op de merkt ten oanzien van alle boeren wier oan de poal gesteld van die schande zou hij bevrijd worden, want, Teunis was harder ziek dan de cipier gedacht had, en nog dien zelfden avond sprak Teunis voor de laatste maal, en 't waren woorden, die Paul vol innigen dank de handen deden vouwen, want, vader had gezegd: "Vergêving Paul.... vergêving Deine.... vergêving o God!?"

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap