ommewandelt

Bijgewerkt: 5 juli 2025

Zoo doen in stilte de vrome begijntjes: ze poetsen de gele kandelaars, wanneer de processie ommewandelt, en zingen alzoo de glorie van hun God .... Poets maar, snoezig begijntje, en wend u niet af van mij want, in waarheid, gij duikt u te vergeefs: alreeds heeft de gloed van den klaren kandelaar u verraden. Francine had zich neergezet rechtover hem.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven