oeïstitie

Bijgewerkt: 19 juni 2025

Behalve hun gewoon gekir, vernam men van hen, vooral als hun aandacht op het voedsel gevestigd werd, een sterker geluid, dat door hun naam "oeïstitie" vrij goed nagebootst wordt; dit riepen zij dikwijls meermalen achtereen. Als zij verzadigd waren en uitrustten, of zich in de zon koesterden, lieten de oudste dieren soms met wijd opengesperden bek een langdurig, eentonig gefluit hooren.

Alfred Edmund Brehm - Het Leven der Dieren : Deel 1, Hoofdstuk 01: De Apen