ladderken

Bijgewerkt: 10 mei 2025

Pallieter zette het dubbel ladderken tegen een perelaar, die nog maar twee keeren had gedragen, en nog zwart en triestig was van regen en van kou. Hij ging op 't leerken staan, vong een tak tusschen de scheer, zag, met groote oogen, nieuwsgierig toe, en knip! daar viel de zwarte tak zwaar af, openlatend, wit en blinkend als een doorgebeten appel, een rondeken jong spekvleesch van den boom.

Felix Timmermans - Pallieter

Hij ging dicht bij den rand van den kaaimuur, liep er langs tot aan het ijzeren ladderken dat in het water daalt, bukte zich, frutselde een oogenblik aan de meerkoord van zijn bootje, dat hij een eindje verder trok wijl hij vreesde den hoogen golfslag, dien de wielen van de aanlandende veerboot gewoonlijk deden opkammen.

Lode Monteyne - Geerten Basse