fosfoordoosje

Bijgewerkt: 29 mei 2025

Iedermaal huiverde ze na een tijdje, keek, als iemand die men op kwade inzichten betrapt, schielijk om naar den ouden Peter, zag, in een groote liefde, hoe de oude Peter zelf daar bezig zat. Vader, zei ze stil, zou-je geen kopje koffie .... ? Hij glimlachte dwaas, sprak niet, schudde zijn hoofd. Dan stond Cordule recht en nam een fosfoordoosje.

Herman Teirlinck - Het ivoren aapje : Een roman van Brusselsch leven